Obraz był w posiadaniu dziedzica Kawnic Hieronima Gorzewskiego, protestanta i umieszczony we dworze w kaplicy. Po jego śmierci syn Stanisław oddał kościół katolikom i przekazał obraz do kościoła w 1628 jako wotum w intencji zmarłego ojca[1]. Obraz był już przedmiotem kultu i celem pielgrzymek, co potwierdzają w 1640 ówczesne władze diecezjalne. W 1777 powstaje w Kawnicach bractwo Matki Bożej Pocieszycielki Strapionych. W następnym roku papież Pius VI ustanowił trzydniowy odpust dla tego kościoła na niedzielę po 28 sierpnia. W 1868 obraz został przemalowany. Kult obrazu początki miał już w XVII wieku, o czym świadczą zapisy diecezjalne. W czasie okupacji hitlerowskiej, gdy kościół w Kawnicach został zniszczony, zrabowano wota dziękczynne oraz zniszczono księgi łask i cudów. Ks. J. Ćwiklak w pracy z 1987 „Kult obrazu Matki Boskiej Pocieszenia w kościele parafialnym w Kawnicach” podaje wiele przypadków łask, a wśród nich: 210 uzdrowień (większość dotyczy dzieci), 35 łask szczególnej opieki Bożej nad rodziną w czasie wojny, 17 przypadków zwolnienia z więzienia lub darowania kary, 35 łask opieki Bożej nad rodziną w trudnej sytuacji materialnej. W 1905 była pierwsza koronacja obrazu. Powtórna, uroczysta koronacja odbyła się 1 września 1974 i dokonał jej ks. kard. Stefan Wyszyński przy udziale metropolity poznańskiego Antoniego Baraniaka, biskupa włocławskiego Jana Zaręby, licznego duchowieństwa i około 50 tysięcy wiernych.