Według tradycji, przy drodze w pobliżu Księżomierzy, zjawiła się płacząca Matka Boża, siedząca na kamieniu. „W początkach XVII stulecia – pisze Ludwik Zalewski – ludność Księżomierzy poruszyła wieść o niezwykłym zjawisku. Widziano w pobliżu wsi na polu Matkę Boską, siedzącą na kamieniu. Na miejsce zjawienia zaczęły zbiegać się tłumy, składając w ofierze pieniądze, jaja, kurczęta, kury, sery, itp. Niektórzy twierdzili, że doznali cudu. Władze duchowne odniosły się do widzeń krytycznie. Komisarze biskupi polecili kamień, na którym widziano Matkę Boską, zakopać w ziemię. Biskup zabronił ogłaszać z ambony o zjawiskach i mniemanych cudach, dopóki w tej sprawie komisja nie wyda orzeczenia” . Zjawienie się Matki Bożej miało mieć miejsce w czasie klęsk żywiołowych w Polsce w latach 1594-1602 i musiało być wyjątkowe skoro biskup krakowski, kard. Bernard Maciejowski osobiście przybył do Księżomierzy, aby na miejscu zbadać prawdziwość opowiadań o objawieniu się Matki Bożej. Gdy ustały klęski, z wdzięczności i na pamiątkę objawienia się Matki Bożej, kard. B. Maciejowski polecił zbudować w Księżomierzy murowaną kapliczkę pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Umieszczono w niej przywieziony z Krakowa i tam namalowany około 1605 r. obraz Matki Bożej. Obraz ten od samego początku jego pobytu w Księżomierzy uważany był przez miejscowych wiernych za cudowny, a miejsce, na którym postawiono kapliczkę zwano powszechnie „Zjawieniem”. Pod koniec XVIII w., w 1783 r. postawiono w Księżomierzy przywieziony z Chodla drewniany kościół i umieszczono w nim cudowny Obraz Matki Bożej. Nie ma w parafii księgi zawierającej opis i wykaz łask doznanych za wstawiennictwem Matki Bożej Księżomierskiej. Jednak bardzo liczne wota wypełniające kilka gablot umieszczonych w prezbiterium, w pobliżu cudownego Obrazu, świadczą o żywym kulcie i częstych łaskach otrzymanych w księżomierskim sanktuarium. Są to najczęściej wota w postaci wyobrażeń uzdrowionych organów (serce, ręce, nogi, oczy) lub dewocjonalia (różańce z bursztynu, krzyżyki, medaliki, szkaplerze) oraz biżuteria i odznaczenia (naszyjniki, korale, paciorki, krzyże zasługi, itp.).