Holybreak - Sanktuarium Matki Bożej Popowskiej, Matki nadziei w Popowie Kościelnym

Sanktuarium Matki Bożej Popowskiej, Matki nadziei w Popowie Kościelnym

Popowo Kościelne 66, 07-203 Popowo Kościelne

Sanktuarium Maryjne

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

O sanktuarium:

Pierwszą kaplicę w Popowie zbudowano prawdopodobnie w 1665 r., gdy tereny te należały do parafii Serock. Fundatorami jej byli: Joanna Przedwojewska, Wawrzyniec Chrzanowski i Stanisław Aciechowski, dziedzice okolicznych wiosek. Proboszczem w Serocku i zarządcą kaplicy był wówczas ks. Marcin Limowicz. Umieszczono w niej obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, który wkrótce stał się celem pielgrzymek. Około 1740 r. postawiono kościół (30 x 11,5 m) z węższym prezbiterium, którego fundatorami byli: ks. Ewaryst Bogdański, prepozyt serocki, oraz Gabriel Popowski. Świątynię konsekrował biskup pomocniczy Marcin Załuski 29 maja 1743 r. Ok. 1780 r. wzmocniono konstrukcję obiektu; kolejny gruntowny remont miał miejsce na początku XIX w. W 1868 r. pokryto kościół blachą. W 1763 r. znajdowały się w nim trzy ołtarze: w głównym mieścił się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, z koronami na głowach Maryi i Dzieciątka, ozdobionymi drogimi kamieniami. Obok obrazu wisiały wota. Na pocz. XVIII w. kościół otrzymał uprawnienia do udzielania chrztu, zachowały się księgi metrykalne od 1720 r. Do ośrodka wydzielonego z parafii Serock (filialnego do 1764 r.) należały następujące wioski: Czarnowo, Kuligowo, Jackowo, Janki i Popowo. Od II połowy XVIII w. opiekę nad kościołem przejęli proboszczowie z Barcic, a kapelanów utrzymywał dwór. Jeszcze w 1832 r. kościół określono jako filialny. Pełne prawa parafialne uzyskało Popowo dopiero ok. 1865 r. Obecny kościół zbudował ks. Jan Krzyżewski według projektu architekta Józefa Piusa Dziekońskiego, w co zaangażowani byli właściciele Popowa: Stanisława i Maria z Orsettich Skarżyńscy. Rodzice ks. Krzyżewskiego na potrzeby budowy sprzedali majątek Krzyżewy w powiecie makowskim. Konsekrował go biskup płocki Antoni Julian Nowowiejski 29 kwietnia 1909 r. (była to pierwsza konsekrowana przez bpa Nowowiejskiego świątynia w diecezji płockiej). Jest to neogotycka, murowana świątynia pokryta wyjątkowym, trzynamiotowym dachem, z wieżą na frontonie. Wewnątrz znajdują się: ołtarz główny, ze słynącym łaskami obrazem Matki Bożej Częstochowskiej z 1665 r., dwa ołtarze boczne z 1740 r. Stacje Drogi krzyżowej zakupiono w 1912 r. staraniem ks. Brunona Michała Palmowskiego. W bocznym pomieszczeniu naprzeciwko zakrystii utworzono Kaplicę Bożego Miłosierdzia, do której w 2010 r. sprowadzono relikwie św. Faustyny Kowalskiej. Pod koniec lat 90. XX w. prace konserwatorskie ołtarza głównego przeprowadził Georgij Asłanjan. W 2013 r. Paweł Mazurkiewicz z Wojnowa wykonał nowe ławy z drewna jesionowego oraz nowy ołtarz versus populum w stylu neogotyckim z rzeźbą Ostatniej Wieczerzy dłuta Henryka Tarantowicza z Obór. Odnowiono także cudowny obraz i sukienkę. Obraz zasłaniany jest wizerunkiem Trójcy Świętej autorstwa Jana Kuśmidrowicza z 1908 r. Pięciogłosowe organy zbudowane w fabryce Józefa Szymańskiego i Syna, postawiono w 1893 r. (źródło: www.diecezjaplocka.pl)

Czytaj więcej

Cudowny obraz: Obraz Matki Bożej Popowskiej

Pierwsza informacja o obecności obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w głównym ołtarzu pochodzi z 1720 r. Kult Pani Częstochowskiej rozwinął się jednak znacznie wcześniej. Świadczą o tym liczne wota, jakie w tymże roku były już zawieszone przy obrazie w podziękowaniu za otrzymane łaski. Duszpasterze starali się inspirować wiernych z okolicznych parafii, aby oddawali hołd Jasnogórskiej Pani poprzez pielgrzymi trud. Szczególnie zasłynął na tym polu ks. Jan Krzyżewski, budowniczy nowej świątyni. W sytuacji ekonomicznego wyczerpania kasy parafialnej, ks. Krzyżewski sprzedał część wot i uzyskane środki przekazał na budowę Domu Bożego. Fakt ten odczytywany był przez miejscową ludność jako wyraz pomocy Matki Bożej we wznoszeniu świątyni. W świadomości i duchowości wiernych do dzisiaj pozostaje żywa świadomość o wyjątkowości świątyni i silne przekonanie o autentyczności objawień maryjnych. Ks. Zdzisław Mączyński, wieloletni proboszcz w Popowie i krzewiciel kultu Pani w Popowie, nazywa kościół popowski Sanktuarium. Na swej płycie grobowej polecił on wypisanie następującego napisu: ks. Zdzisław Mączyński (…), czciciel Matki Bożej Popowskiej, autor monografii tegoż Sanktuarium”. Przekonanie duszpasterza stało się faktem 23 sierpnia 2015 r., kiedy to biskup Piotr Libera, biskup płocki ustanowił Popowie Diecezjalne Sanktuarium Matki Bożej Popowskiej, Matki nadziei. Stało się to podczas Mszy św. koronacyjnej Obrazu Matki Bożej Popowskiej, której przewodniczył Abp Wacław Depo, Metropolita Częstochowski. Na obraz nałożono Koronę wdzięczności, którą pobłogosławił w Rzymie papież Franciszek (źródło: matkanadziei.pl).