Najstarszym wydarzeniem, które wzmogło nabożeństwo mieszkańców Przasnysza i okolicy do Matki Boskiej czczonej w kościele zakonnym, była łaska doznana przez nie wymienionego z nazwiska żołnierza. Brał on udział w pierwszej wojnie moskiewskiej za czasów króla Zygmunta III. W czasie tej wyprawy ciężko zachorował. Bliskiemu już śmierci ukazała się Najświętsza Maryja Panna taka, jaka jest przedstawiona na przasnyskim obrazie, i obiecała mu, że wyzdrowieje, ale po powrocie do kraju ma udać się do kościoła św. Jakuba w Przasnyszu i podziękować za otrzymaną łaskę. Chory przyrzekł, że to uczyni, i wkrótce powrócił do zdrowia. Gdy jednak powrócił do domu rodzinnego, zapomniał o złożonym przyrzeczeniu. Wkrótce ten ponownie, tym razem śmiertelnie, zachorował. Wtedy ujawnił swemu ojcu, że nie dotrzymał ślubu i prosił, by on zamiast niego dopełnił Matce Boskiej złożonego przyrzeczenia. Ojciec zmarłego wykonał prośbę syna: przybył do Przasnysza i opowiedział o zdarzeniu, potwierdzając swoje zeznanie przysięgą, a obok obrazu zawiesił srebrne wotum przedstawiające św. Floriana-żołnierza. Obok łaski opisanej poprzednio skrót kroniki klasztornej podaje inne jeszcze wydarzenia uznane za cudowne. Fakty te dotyczą pierwszego okresu popularyzacji czci obrazu. W 1625 r. Jan Podoski, senator Królestwa Polskiego, kasztelan raciąski i starosta ciechanowski, pozbawiony pomocy ludzkiej znalazł się w groźnym niebezpieczeństwie dla życia. Prosił więc Maryję o pomoc, wzywał Jej pomocy i obiecywał, że w Przasnyszu wypełni swoje ślubowanie. Gdy złożył przyrzeczenie, wyzdrowiał i na znak doznanego dobrodziejstwa zawiesił przy obrazie srebrną tabliczkę. W rok później jego córka zapadła na niebezpieczną gorączkę i była prawie bliska śmierci, ale gdy rodzice ślubowali przybyć przed słynący łaskami obraz, dziewczynka wyzdrowiała. W dowód wdzięczności złożyli „znaczne srebro”.[29] Jan Nowodworski, podkomorzy nurski, opuszczony przez lekarzy, choć na lekarstwa wydał znaczne sumy pieniężne, nie doznał żadnej pomocy. Obiecał więc Maryi, że jeśli odzyska zdrowie, przybędzie do Przasnysza przed Jej obraz i złoży dary godne takiego dobrodziejstwa. Po pewnym czasie wypełnił ślub, zawieszając przy obrazie – jako wyraz swej wdzięczności za doznaną łaskę – srebrny ryngraf. Zdarzenie to miało miejsce w roku 1626. Najbardziej jednak podniosły charakter zachowały obchody związane z oktawą Niepokalanego Poczęcia, zwane popularnie odpustami. Program tych dni wypełniony jest całodziennymi nabożeństwami, którym przewodniczą co roku biskupi przybywający z Płocka i innych diecezji. W obchodach tych uczestniczy również licznie duchowieństwo diecezjalne i zakonne oraz rzesze wiernych przybywające ze swymi duszpasterzami z terenów Przasnyskiego, Ciechanowskiego, Mławskiego, Makowskiego i Kurpiowszczyzny. Oblicza się, że w ciągu ośmiodniowych uroczystości przewija się tu ponad 50 tys. ludzi (źródło: www.sanktuarium-przasnysz.pl).