Sanktuarium Leśniańskie bierze swój początek w dniu 26 września 1683 roku. Tego dnia, dwóch pastuszków – Miron Makaruk i Aleksander Stelmaszuk – szukając zagubionego bydła w zaroślach, spostrzegło zawieszony na drzewie dzikiej gruszy kamienny wizerunek Matki Bożej, który wydawał niezwykły blask. Chcąc zdjąć obraz, jeden z odważniejszych młodzieńców wszedł na drzewo, ale za każdym razem spadał na ziemię. Okoliczni mieszkańcy, widząc, co się dzieje, zaczęli się gorąco modlić. Wkrótce przybył podstarości Zabłocki z niedalekiej Bordziłówki i dopiero on, jako niezwykle rozmodlony człowiek, zdjął z gruszy obraz. Na wizerunku pojawiły się kropelki „potu” i zjawisko to utrzymywało się przez dłuższy czas. Następnie Obraz zaniesiono do dworu w Bukowicach. To niezwykłe znalezisko poruszyło głęboko ówczesne władze duchowne i świeckie. Wkrótce na miejscu zjawienia się Obrazu, wzniesiono drewniany kościół. Dnia 26 września 1695 r. utworzono w Leśnej parafię. Od samego początku Obraz ściągał rzesze wiernych, którzy doznawali licznych łask za jego przyczyną, szczególnie uzdrowień. Biskup łucki Franciszek Prażmowski w 1700 r. wydał dekret, w którym stwierdził, że zjawiony Obraz należy uważać za cudowny. Dnia 18 sierpnia 1963 r. Prymas Polski Kardynał Stefan Wyszyński wespół z biskupem podlaskim Ignacym Świrskim ukoronowali Cudowny Obraz koronami papieskimi (źródło: lesnapodlaska.paulini.pl).