Jest to kopia obrazu Matki Bożej Częstochowskiej wykazująca podobieństwo do obrazu Matki Bożej Kodeńskiej. Obraz namalowany jest na płótnie i przyklejony do sosnowej deski o wymiarach 78x92 cm. Maryja trzyma Dzieciątko na lewej ręce i prawą ręką podtrzymuje. Okryta jest granatowym maforionem, który ozdobiony jest trzema gwiazdami na prawym ramieniu. Ubrana jest w różową suknię ozdobioną pod szyją i u dołu rękawów. Dziecię Jezus ubrane jest we wzorzystą długą sukienkę, w lewej ręce trzyma zamkniętą księgę, prawą ma uniesioną w geście błogosławieństwa. Głowy obu postaci otacza złocista aureola. Obraz chroniony jest metalową zasłoną z postacią Jana Jałmużnika. Obraz powstał na przełomie XVI i XVII wieku, nieznanego autora. Do Orchówka został sprowadzony w 1610 przez rodzinę Mikołaj Iwickiego. W tym samym roku przybyli augustianie, zbudowali klasztor i przebywali do czasu likwidacji parafii i klasztoru po powstaniu styczniowym. Najstarsza zachowana informacja o obrazie pochodzi z 1661, kiedy o. Jakub Carthei podał, że „obraz jest tu nabożnie czczony w czasie uroczystości i świąt”. Po likwidacji parafii i klasztoru augustianów jako represji po powstaniu styczniowym, obraz został przewieziony do Lublina a następnie do Włodawy. Jeden z unitów, Maksym Kossyk wraz z kilkoma wiernymi podjęli starania o powrót obrazu do świątyni w Orchówku. Udał się nawet do Rzymu, i na audiencji u papieża Piusa X przedstawił tragedię katolików na Podlasiu. Zwrócił się również do księcia Konstantego. Po pewnym czasie nastąpiło złagodzenie represji. Obraz Matki Bożej Orchowskiej wrócił na swoje miejsce dopiero 13 czerwca 1931 w uroczystym pochodzie. Z zachowanej informacji wiadomo, że w 1661 obraz był już czczony. W XVII wieku zostało założone Bractwo Matki Bożej Pocieszenia, celem którego było szerzenie kultu. Akta wizytacji w XVIII wieku (w latach 1714, 1717, 1729, 1740, 1770) zawierają informacje mówiące o trwającym kulcie obrazu. W 1729 bp Jan Feliks Szaniawski stwierdził, że: „obraz w opinii ogółu uważany jest za cudowny”. Pod koniec XVII wieku obraz ozdobiony został srebrną sukienką. Wota jak i księga łask zaginęły w czasach rozbiorów Polski. Powrót obrazu do świątyni w Orchówku odnowił i dodał energii osłabionemu kultowi Matki Bożej Pocieszenia. Przygotowania do koronacji Obrazu rozpoczęto na początku lat 80 XX wieku. 23 marca 1987 Stolica Apostolska wydała bullę zezwalającą na tą uroczystość. Ceremonia koronacji odbyła się 2 września 1990, przewodniczył jej nuncjusz apostolski abp Józef Kowalczyk, przy udziale bp Jana Mazura, generała zakonu kapucynów Flavio Roberto Carraro i licznych wiernych.