Sanktuarium San Donato (Ripacandida)
Viale Regina Margherita, Ripacandida
Sanktuarium Świętego
św.
Donat
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
7
O sanktuarium:
Sanktuarium San Donato to kościół w Ripacandida, w Bazylikacie.
Przy północno-wschodnim wjeździe do miasta, przy Viale Regina Margherita, znajduje się starożytne sanktuarium biskupa San Donato, opiekuna miasta, z freskami z XVI wieku i jego tysiącletnią historią. Kościół prawdopodobnie stoi na starszej budowli, którą papież Eugeniusz III wymienia w bulli z 1152 r. skierowanej do biskupa Rapolla Ruggero.
Posiada prostą fasadę, ozdobioną XVII-wiecznym portalem. Wnętrze jednonawowe podzielone jest na cztery filary, które wyznaczają trzy przęsła przykryte sklepieniami krzyżowymi z podwyższonym łukiem.
Cykl obrazkowy rozpoczyna się na sklepieniach trzeciego przęsła opowieściami zaczerpniętymi z Księgi Rodzaju; prowadził ją tzw. „Mistrz Opowieści Adama i Ewy”, wspierany przez „Mistrza Opowieści Patriarchów” pracującego przy sklepieniach drugiego przęsła. Freski wykonano kilkakrotnie, za panowania rodu Caracciolo, z woli ser Francesco da Ripacandida, franciszkańskiego notariusza i tercjarza (z tego powodu duża liczba świętych franciszkańskich w kościele strzeżonym do połowy XV wieku przez benedyktynów mnisi z Montevergine). Począwszy jednak od 1498 roku Troiano II Caracciolo, odzyskawszy w posiadanie majątek swego ojca Giovanniego II, księcia Melfi, zlecił wykonanie fresków pierwszego przęsła począwszy od wejścia, tworząc monumentalny Sąd Ostateczny, w którym rzadkie przedstawienie Czyśćca pojawia się w typologii „Pomostu Włosowego” i cyklu chrystologicznym rozwiniętym na sklepieniach.
Wewnątrz znajdują się organy, barokowy ołtarz oraz obraz przedstawiający Męczeństwo Santa Giulia autorstwa Paolo De Matteis. Sanktuarium jest miastem partnerskim z bazyliką San Francesco w Asyżu i otrzymało w darze relikwię ciała patrona Włoch. .mw-parser-output .chiarimento{background:#ffeaea;color:#444444}.mw-parser-output .chiarimento-apice{color:red}W grudniu 2010 roku sanktuarium uzyskało uznanie UNESCO jako „Posłaniec Kultury pokoju” za głębokie wartości duchowe, które przekazuje od wieków. [link i archiwum są nieaktualne, a w każdym razie do uznania przez UNESCO potrzebne byłoby zewnętrzne źródło zupełnie innego kalibru]
Sanktuarium było centralnym punktem odniesienia dla badań terenowych prowadzonych przez antropologa Thomasa Hauschilda (Akademia Nauk w Heidelbergu) w latach 1982-2000. Hauschild i jego lokalny współpracownik Luigi Gilio zebrali liczne świadectwa lokalnego popularnego kultu cudotwórczego świętego San Donato, biskupa i męczennika Arezzo, wykazując, że centralnym motywem kulturowym kraju był prawie tysiącletni kult. W analizie społeczno-antropologicznej Hauschild ukazuje centralne znaczenie kultu dla tożsamości Ripacandidy i obszaru dla lokalnych kultur. Być może, zdaniem Hauschilda, położenie Sanktuarium pomiędzy dwoma wzgórzami stwarza pewną skromną ochronę przed skutkami trzęsień ziemi – fakt, który w dużej mierze doprowadził do „longue durée”, długiego życia kultu świętego, który w powszechnej wyobraźni tradycja przyprawiała o dreszcze zarówno ludzi, jak i całe krajobrazy.
Do sanktuarium przylega willa miejska (Giardino Storico San Francesco). Po kasacie zakonów i zjednoczeniu Włoch ogród franciszkanów stał się willą miejską. Willa została nazwana na cześć posłańca pokoju „Św. Franciszka z Asyżu”. Za bramą odwiedzającego witają dwie aleje z profesjonalnie rzeźbionymi żywopłotami. Na koniec znajdziesz się przed monumentalną sosną Aleppo, która ma ponad trzysta lat. Na lekko podniesionym piętrze można podziwiać starożytny ogród, do którego prowadzą dwie krótkie klatki schodowe, którym towarzyszą małe klasyczne posągi. Podczas spaceru można podziwiać inne wielowiekowe drzewa: głównie cisy i sekwoje. Pod dzwonnicą sanktuarium chodnik nazywany jest „labiryntem” ze względu na złożoność jego ścieżki.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu: