Holybreak - Sanktuarium Santa Maria Regina di Anglona

Sanktuarium Santa Maria Regina di Anglona

SP Tursi-Policoro, 75023 Tursi

Sanktuarium Maryjne

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

O sanktuarium:

anktuarium Santa Maria Regina di Anglona to starożytne sanktuarium maryjne położone na świętym wzgórzu Anglona, w lukańskiej gminie Tursi, w prowincji Matera. Sanktuarium położone jest na wzgórzu na wysokości 263 m n.p.m., dominując w dolinie poniżej, pomiędzy rzekami Agri i Sinni. Znajduje się w połowie drogi prowincjonalnej prowadzącej z Tursi do Policoro. W 1976 roku stał się tytularną siedzibą diecezji Tursi-Lagonegro. Od 1931 roku jest pomnikiem narodowym. 17 maja 1999 r., na pamiątkę Synodu Biskupów, sanktuarium zostało podniesione do godności papieskiej bazyliki mniejszej przez papieża Jana Pawła II. Sanktuarium to wszystko, co pozostało ze starożytnego miasta Anglona. Katedra została zbudowana między XI a XII wiekiem jako przedłużenie starożytnego kościoła z VII-VIII wieku, odpowiadającego dzisiejszej kaplicy oratoryjnej. Papież Urban II zatrzymał się w swoim biskupstwie 20 listopada 1092 r. W wyniku niejasnych wydarzeń zawaliła się północna ściana katedry, a zdobiące ją freski zaginęły. W 1369 roku miasto Anglona ucierpiało w wyniku gwałtownego ataku i z płomieni uchroniła się jedynie katedra pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny. W 1543 roku na mocy bulli papieża Pawła III pierwotna diecezja Anglona zmieniła nazwę na diecezję Anglona-Tursi. W 1976 roku diecezja przyjęła nazwę Tursi-Lagonegro, Anglona została zniesiona i nadano jej nazwę Stolicy tytularnej, którą zachowała do dziś, a także przydzielono jej biskupa tytularnego. Do lat pięćdziesiątych XX wieku wzgórze było odwiedzane przez rolników, pasterzy i miejscową ludność, która wykorzystywała pomieszczenia na zewnątrz sanktuarium jako noclegi, schronienie, magazyny, a nawet stajnie. Miejsce było pełne ludzi tylko w święta. Następnie, po wykopaliskach archeologicznych na tym obszarze, wzrosło zainteresowanie nadzoru nad dziedzictwem kulturowym, a wraz z nim napływ pielgrzymów, naukowców i gości. Obecna konstrukcja sanktuarium, datowana na XI-XII wiek, jest rozbudową pierwszego małego kościoła, pochodzącego z VII-VIII wieku. Budynek wykonany z tufu i trawertynu prezentuje elementy architektoniczne o szczególnym znaczeniu, takie jak absyda, dzwonnica i portal w stylu romańskim. Zewnętrzna część absydy jest z pewnością najbardziej kolorową i wyrafinowaną częścią całego budynku, można podziwiać rzeźbione ozdoby, wiszące łuki, pilastry i zdobione środkowe okno. Na ścianach zewnętrznych liczne panele z płaskorzeźbionymi postaciami zwierząt niewiadomego pochodzenia dają naprawdę sugestywny efekt. Wielospadowy dach i harmonia brył nadają sanktuarium przyjemny i imponujący wygląd. Portal w stylu romańskim składa się z okrągłego łuku wzbogaconego rzeźbami i płaskorzeźbami. Również na froncie portalu znajdują się tufowe płytki wapienne z płaskorzeźbami przedstawiającymi symbole czterech ewangelistów: lwa Marka, wołu Łukasza, orła Jana, anioła Mateusza. Na lewo od fasady znajduje się dzwonnica również w stylu romańskim, na planie czworoboku, niezbyt smukła, ozdobiona w szczycie czterema oknami wielodzielnymi. Kościół ma kształt krzyża łacińskiego i posiada trzy nawy, środkowa jest szeroka i bardzo wysoka, natomiast dwie nawy zewnętrzne są wąskie i niskie. Pierwotnie sanktuarium było pełne cennych fresków przedstawiających epizody ze Starego i Nowego Testamentu, na kolumnach nadal znajdują się postacie świętych. Niedawne renowacje wydobywają na światło dzienne freski, które prawie zaginęły. Na prawej ścianie nawy głównej wyraźnie widoczne są sceny ze Starego Testamentu. Dziś na ścianach można podziwiać męczeństwo św. Szymona, Wieżę Babel, stworzenie Edenu z Adamem i Ewą, zabicie Abla i wiele innych scen biblijnych. Na filarach namalowane są postacie św. Łucji, św. Leonarda, św. Wita Męczennika, św. Rocha i św. Jana Chrzciciela. W XIII wieku absyda została powiększona przez Melchiorre da Montalbano, który był duchownym Anglony. Przebudowa lewego skrzydła i przebudowa episkopatu sięgają XV wieku. Starożytna legenda opowiada o młodym pasterzu, który pasąc swoje owce na szczycie wzgórza „Variante”, w połowie drogi między Tursi a Anglona, zobaczył zbliżającą się „piękną Panią”, która poprosiła go, aby udał się do wioski, aby zaprosić miejscowych, aby cię odebrali. Ludzie, najpierw z niedowierzaniem, potem z coraz większą ciekawością, udają się na szczyt wzgórza, gdzie znajdują posąg Madonny i zabierają go z powrotem do sanktuarium. Na miejscu odkrycia wzniesiono murowaną kapitel wotywną, a na pamiątkę wydarzenia umieszczono tam drewniany krzyż. Od tego czasu co roku w ostatnią niedzielę kwietnia Madonna niesiona jest na ramionach na dystansie ponad 10 km, od sanktuarium do katedry w Tursi. Czczona dziś statua powstała pod koniec XVIII w. na zlecenie biskupa Salvatore Vecchioni i przedstawia Madonnę w pozycji frontalnej, siedzącą na tronie, trzymającą na lewym ramieniu Dzieciątko Jezus, prawa ręka Dziewicy jest wyciągnięta do przodu i trzymająca srebrne berło. Madonna ubrana jest w różową tunikę i jasnoniebieski płaszcz i jest przykryta jasnoniebieskim welonem ozdobionym gwiazdami i złotymi krawędziami. Dzieciątko Jezus ubrane na biało prawą ręką błogosławi, lewą zaś trzyma złotą kulę zwieńczoną krzyżem. 19 maja 1901 roku Dziewica Maryja została koronowana na „Królową Anglony” przez biskupa Carmelo Pujia. W 1946 roku Madonna z Anglony została ogłoszona maksymalną patronką Tursi i całej diecezji. W 1951 roku, z okazji pięćdziesiątej rocznicy koronacji, biskup Pasquale Quaremba upamiętnił to wydarzenie uroczystymi uroczystościami i pielgrzymkami po wszystkich miastach diecezji, nadał także imię Madonny placowi, który był w budowie, gdyż wówczas nazywano go „Piazza Maria Santissima di Anglona”, obecnym centrum miasta Tursi. Pielgrzymkę figury pomiędzy miastami diecezji powtórzono w 1983 roku. 8 września 2001 r. przypadała setna rocznica koronacji królowej Anglony i wielu wiernych przybyło ze wszystkich części diecezji do sanktuarium, gdzie na dużej scenie kardynał Michele Giordano w obecności ks. Francesco Cuccarese oraz biskupi Francescantonio Nolè, Rocco Talucci i Vincenzo Franco umieścili na głowach Dzieciątka i Madonny odnowione na tę okazję korony. Wydarzenie to na wzgórzu świętowało liczny, ponad dziesięciotysięczny napływ wiernych. Co roku od 1 do 8 września na wzgórzu Anglona odbywają się uroczystości religijne, koncerty muzyczne i wszelkiego rodzaju jarmarki. Dzień ósmy to dzień poświęcony Madonnie. Tysiące wiernych z całej diecezji gromadzą się na wzgórzu, aby uczcić Jej cześć uroczystymi mszami, czuwaniami modlitewnymi, pieśniami, pokazami sztucznych ogni i procesjami. Wielu emigrantów z Tursitano powraca z bardziej odległych krajów, aby być obecnymi i uczestniczyć w najserdeczniejszych uroczystościach mieszkańców diecezji, którzy okazują swoje nabożeństwo do Dziewicy aktami wotywnymi i zwyczajami o starożytnym pochodzeniu.

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu: