Sanktuarium Madonna dell'Arco (Sant'Anastasia)
Via Romani, 80048 Sant'Anastasia
Sanktuarium Maryjne
UDOST臉PNIJ
ZAPISZ
 3
O sanktuarium:
Sanktuarium Madonna dell'Arco to budowla sakralna znajduj膮ca si臋 w dzielnicy o tej samej nazwie w gminie Sant'Anastasia na Wezuwiuszu w metropolii Neapolu. W ka偶dy poniedzia艂ek Anio艂a jest celem tradycyjnej pielgrzymki fujenti (lub bij膮cych), kt贸rzy przybywaj膮 tu licznie z ca艂ej Kampanii i maj膮 w zwyczaju towarzyszy膰 swojej pielgrzymce melodi膮 wokaln膮 z XV wieku, p贸藕niejsz膮 muzyk膮 wieki p贸藕niej. Innym wydarzeniem, kt贸re odbywa si臋 w drug膮 niedziel臋 wrze艣nia, jest spalenie dzwonnicy podczas 艣wi臋ta Koronacji Naj艣wi臋tszej Maryi Panny. Opr贸cz tych dw贸ch dni, zwyczajem jest r贸wnie偶 udanie si臋 do sanktuarium w Dzie艅 Mariacki, gdzie tradycyjnie obchodzone s膮 imieniny Naj艣wi臋tszej Maryi Panny. W miejscu, gdzie dzi艣 stoi sanktuarium, w XV wieku znajdowa艂a si臋 kapliczka wotywna przedstawiaj膮ca Madonn臋 z Dzieci膮tkiem Jezus. Dziewica nazywana jest "Madonna dell'Arco", poniewa偶 sanktuarium znajdowa艂o si臋 w pobli偶u staro偶ytnego rzymskiego akweduktu. Zgodnie z tradycj膮, w Poniedzia艂ek Wielkanocny 1450 r. m艂ody cz艂owiek, z艂y z powodu pora偶ki w grze w pi艂k臋, gwa艂townie rzuci艂 pi艂k膮 w pobliski 艣wi臋ty obraz: wizerunek Matki Boskiej zacz膮艂 krwawi膰 z lewego policzka, powoduj膮c, 偶e ludzie zacz臋li wo艂a膰 o cud. Wiadomo艣膰 dotar艂a do hrabiego Sarno, Raimondo Orsiniego, wielkiego kata Kr贸lestwa Neapolu, kt贸ry rozpocz膮艂 proces przeciwko blu藕niercy, skazuj膮c go na 艣mier膰. M艂odzieniec zosta艂 powieszony na lipie w pobli偶u 艣wi膮tyni, kt贸ra usch艂a dwadzie艣cia cztery godziny p贸藕niej. W Poniedzia艂ek Wielkanocny 1589 roku, podczas 艣wi臋ta po艣wi臋conego Matce Bo偶ej z 艁uku, kobieta z Sant'Anastasia, Aurelia Del Prete, uda艂a si臋 na miejsce ze swoim m臋偶em, Marco Cennamo, kt贸ry chcia艂 ofiarowa膰 ex voto, poniewa偶 wyzdrowia艂 z powa偶nej choroby oczu. Kobieta mia艂a ze sob膮 prosiaka, kt贸ry uciek艂 jej w t艂umie. Nie mog膮c go odzyska膰, w przyp艂ywie gniewu blu藕ni艂a i podepta艂a wotum swojego m臋偶a, przedstawiaj膮ce Madonn臋. W nast臋pnym roku zosta艂a dotkni臋ta powa偶n膮 chorob膮, kt贸ra spowodowa艂a odpadni臋cie jej st贸p, kt贸re s膮 nadal widoczne, zamkni臋te w 偶elaznej klatce, w sali ofiarnej sanktuarium. Zmar艂a wkr贸tce potem, 28 lipca 1590 roku. Wydarzenie to szybko sta艂o si臋 s艂awne, a s艂awa Matki Bo偶ej z 艁uku rozprzestrzeni艂a si臋 poza granice Kr贸lestwa Neapolu. 25 marca 1675 r. wizerunek maryjny by艂 rzekomo widziany w otoczeniu gwiazd: 艣wiadkami byli wicekr贸l Neapolu Antonio Alvarez i kardyna艂 Pier Francesco Orsini, przysz艂y papie偶 Benedykt XIII. W 1592 r. papie偶 Klemens VIII wys艂a艂 z Rzymu ojca Giovanniego Leonardiego z Lukki, p贸藕niej og艂oszonego 艣wi臋tym, kt贸ry wraz z biskupem Noli otrzyma艂 zadanie zarz膮dzania ja艂mu偶n膮 i dobrami doczesnymi. Kamie艅 w臋gielny pod budow臋 sanktuarium po艂o偶ono w 1593 roku. W 1595 roku sanktuarium przesz艂o w r臋ce dominikan贸w, kt贸rzy rozpocz臋li prace nad powi臋kszeniem budynku, ale z powodu zawale艅 i r贸偶nych nieporozumie艅 z Reale Albergo dei Poveri, kt贸ry nadal by艂 w艂a艣cicielem cz臋艣ci klasztoru, sanktuarium uzyska艂o swoj膮 obecn膮 form臋 dopiero w 1973 roku. Ze wzgl臋du na du偶膮 liczb臋 wiernych zbudowano now膮 sal臋 wielofunkcyjn膮 po艣wi臋con膮 艣w. Janowi Leonardiemu o powierzchni oko艂o 1500 m虏; jej betonowa i wzmocniona drewniana konstrukcja zajmuje obszar po p贸艂nocnej stronie kompleksu religijnego, za ko艣cio艂em i kru偶gankiem. Kompleks sanktuarium sk艂ada si臋 z budynku klasztornego i ko艣cio艂a. Ten ostatni ma kszta艂t krzy偶a 艂aci艅skiego, z jedn膮 naw膮 z lunetowym sklepieniem kolebkowym i czterema kaplicami po ka偶dej stronie. W centrum krzy偶a, pod kopu艂膮, znajduje si臋 aedicula, w kt贸rej niegdy艣 znajdowa艂a si臋 staro偶ytna figura Madonny z Dzieci膮tkiem, a p贸艂kolista absyda z drewnianym ch贸rem otwiera si臋 na naw臋. Kolumny podtrzymuj膮ce sufit s膮 cz臋艣ciowo pokryte tablicami wotywnymi po艣wi臋conymi Madonnie. Do ko艣cio艂a przylegaj膮 kaplice R贸偶a艅cowa i San Giovanni Leonardi; dost臋p do tej drugiej wymaga przej艣cia przez pierwsz膮. Na przeciwleg艂ej fasadzie znajduje si臋 ogromne p艂贸tno Gennaro Abbate (ucznia Giuseppe Simonellego), przedstawiaj膮ce Pok艂on Trzech Kr贸li (datowane na 1735 r.). W pozosta艂ej cz臋艣ci ko艣cio艂a mo偶na podziwia膰 inne cenne obrazy, przypisywane takim artystom jak Giovanni Bernardino Azzolino, Giacinto Diano, Antonio Sarnelli i Francesco Giordano. Naprzeciwko wej艣cia znajduje si臋 korytarz, kt贸ry prowadzi do sali spowiedzi i kru偶ganka, jednego z najpopularniejszych obszar贸w kompleksu religijnego, w centrum kt贸rego znajduje si臋 studnia; kru偶ganek otoczony jest kilkoma pomieszczeniami, w kt贸rych niegdy艣 mie艣ci艂y si臋 klasy klasycznego liceum. Kontynuuj膮c wewn膮trz klasztoru, w kierunku przeciwnym do wyj艣cia na g艂贸wn膮 drog臋, znajduje si臋 kolejny budynek, cz臋艣ciowo wykorzystywany jako hotel, a cz臋艣ciowo jako muzeum ofiar wotywnych. Obok g艂贸wnego ko艣cio艂a, po zachodniej stronie, znajduje si臋 dzwonnica z widokiem na ma艂y ogr贸d. Sanktuarium jest r贸wnie偶 pokryte ex-votos, wyrazami sztuki ludowej z pi臋ciu wiek贸w, kt贸re w swojej naiwno艣ci dobrze reprezentuj膮 偶ycie ludowe od XV wieku; s膮 to bardzo sugestywne obiekty, kt贸re r贸wnie偶 dokumentuj膮 przera偶aj膮ce i heroiczne warunki mieszka艅c贸w Kampanii. W prezbiterium absydy znajduj膮 si臋 organy piszcza艂kowe Tamburini opus 562, zbudowane w 1968 roku z wykorzystaniem obudowy i cz臋艣ci materia艂u fonicznego poprzednich XVIII-wiecznych organ贸w. Instrument ma 49 rejestr贸w, jest nap臋dzany elektrycznie i posiada trzy klawiatury po 61 nut ka偶da oraz wkl臋s艂o-promienist膮 klawiatur臋 peda艂ow膮 z 32 peda艂ami. Nabo偶e艅stwo do Naj艣wi臋tszej Dziewicy z 艁uku jest r贸wnie偶 szeroko rozpowszechnione w Neapolu, gdzie procesje odbywaj膮 si臋 w ka偶dej dzielnicy miasta dzi臋ki licznym stowarzyszeniom, zw艂aszcza wiosn膮. Kult rozszerza si臋 na inne cz臋艣ci Kampanii, a w szczeg贸lno艣ci na prowincj臋 Neapol. W miejscowo艣ci Civita Giuliana w Pompei znajduje si臋 ko艣ci贸艂 o tym tytule, to samo dotyczy miast Vietri sul Mare i Pesco Sannita. Madonna dell'Arco jest r贸wnie偶 patronk膮 gminy Mangone w Cosenza. W Castellammare del Golfo, w prowincji Trapani, znajduj膮 si臋 wotywne aedicules.
Mapa:
Sanktuaria w pobli偶u: