Sanktuarium Maryi Matki Zbawiciela Jezusa w Domanowie
Domanowo 73, 17-120 Domanowo
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
O sanktuarium:
Sanktuarium Matki Zbawiciela Naszego Jezusa w Domanowie – rzymskokatolicki kościół parafialny pod wezwaniem św. Doroty i sanktuarium maryjne we wsi Domanowo. Kościół parafialny pw. Boga Wszechmogącego, św. Doroty, św. Urszuli, św. Jana Nepomucena oraz 11. tysięcy Panien i Dziewic, został ufundowany 11 marca 1460 roku, przez Piotra Kota (Kotha), właściciela dóbr domanowskich. W czasie „potopu szwedzkiego” w 1656 roku kościół został zniszczony. Wkrótce zbudowano kolejną świątynię pw. św. Doroty, Przemienia Jezusa Chrystusa i św. Jana Nepomucena, która została konsekrowana na początku XVII w. Trzecią, drewnianą świątynię w Domanowie zbudowano w 1763 roku, staraniem ks. Franciszka Pietraszko, ówczesnego proboszcza i dziekana brańskiego, a także Michała Bogusza. Jej konsekracji dokonał w dniu 2 maja 1779 roku proboszcz bielski ks. Jan Szyjkowski, biskup tytularny Sinope, sufragan łucki na okręg brzeski. W roku 1875 kościół powiększono o tzw. „babiniec”, dodając chór i nową wieżyczkę, staraniem ks. Piotra Kryńskiego. W głównym ołtarzu umieszczony jest słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, dzieło Jana Verentiego (ur. 1598 w Padwie) ofiarowany kościołowi w 1648 przez Seweryna Domanowskiego, po śmierci jego żony Anny Kuleszy. W dniu 28 czerwca 2015 bp Tadeusz Pikus, biskup diecezjalny drohiczyński, dokonał koronacji obrazu Matki Bożej – na prawie diecezjalnym oraz kościół parafialny ustanowił Sanktuarium Diecezjalnym Najświętszej Maryi Panny Matki Zbawiciela Naszego Jezusa.
Cudowny obraz:
Obraz Matki Bożej Domanowskiej
W dekrecie koronacyjnym obrazu napisano, że Obraz Najświętszej Maryi Panny Matki Zbawiciela Naszego Jezusa został ukoronowany na prawie diecezjalnym. Jednocześnie trzecią niedzielę miesiąca lipca ustanowił dniem świątecznym ku czci Pani Domanowskiej z zachowaniem stosownych przepisów kościelnych i liturgicznych. Słynący łaskami Obraz Matki Zbawiciela Naszego Jezusa, zwanej dawniej Matką Bożą Szkaplerzną, jest dziełem włoskiego malarza Giovanniego Verentiego z Padwy. W 1648 roku został on ofiarowany kościołowi przez Seweryna Domanowskiego, po śmierci jego żony Anny Kuleszy. W 1763 roku Wizerunek Matki Bożej umieszczono go w ołtarzu głównym. Pod koniec XVIII wieku nieznany artysta domalował świętym Postaciom korony oraz berło w ręku Maryi. Podczas gruntownej konserwacji Obrazu w 1971 roku powrócono do Jego pierwotnego wyglądu. Od samego początku Wizerunek Pani Domanowskiej był otaczany wielkim kultem o czym świadczą między innymi: powstanie Bractwa Szkaplerza Świętego oraz liczne i różnorodne wota. Nowe korony ze srebra, na które położono złoto, zostały wykonane w Kobyłce koło Warszawy przez Tomasza Łukasiuka. W osobnym dekrecie ustanowiono również domanowską świątynię, ze względu na jej rolę w rozwijaniu kultu Maryjnego na Podlasiu, Sanktuarium Diecezjalnym Najświętszej Maryi Panny Matki Zbawiciela Naszego Jezusa. (żródło: drohiczyńska.pl).
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
Odpust parafialny za 86 dni
poniedziałek, 21 lipca 2025