Sanktuarium bł. Sancji Szymkowiak w Poznaniu
ul. Św. Rocha 10, 61-142 Poznań
Sanktuarium Świętego
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
 3
O sanktuarium:
Kościół św. Rocha w Poznaniu – kościół rzymskokatolicki znajdujący się w Poznaniu na prawym brzegu Warty w części miasta zwanej Święty Roch, pomiędzy ulicami św. Rocha, Serafitek i Kórnicką. Pełni funkcję kościoła parafialnego dla parafii pod tym samym wezwaniem. Od 2017 wielkopostny kościół stacyjny. Pierwsza drewniana kaplica pod wezwaniem św. Rocha w tym miejscu została wzniesiona już przed 1615 rokiem, w związku z lokacją niezależnego od Poznania miasta nazwanego Stanisławów. Z czasem ją powiększono, a 12 lipca 1628 roku poznański biskup Maciej Łubieński erygował przy niej parafię. Drewniany kościół został spalony podczas potopu szwedzkiego. Świątynię w 1658 roku przejęli franciszkanie konwentualni, którzy w 1746 wybudowali nowy kościół z wieżą wykonany z muru pruskiego. Do tytułu kościoła dołączono patronat św. Floriana. W 1832 roku pruskie władze skasowały klasztor, a kościół stał się świątynią filialną parafii św. Jana Jerozolimskiego. Stan ten utrzymał się do 1937, gdy ponownie erygowano w tym miejscu parafię. Wówczas podjęto decyzję o budowie nowego kościoła i rozebraniu starej niszczejącej świątyni. W 1938 roku ruszyła budowa dzisiejszej murowanej świątyni według projektu Franciszka Morawskiego. Prace przerwał jednak wybuch II wojny światowej. W czasie niemieckiej okupacji oba kościoły były zamknięte, a sprawowanie w nich kultu Bożego zostało zakazane. We wnętrzach przechowywano zrabowane figury i inne ruchome zabytki, a także wojskowe mundury niemieckie. W 1945 wybuchł pożar, który zniszczył częściowo nowy kościół. Zaraz po ustaniu działań wojennych podjęto dzieło ukończenia budowy kościoła oraz wyposażenia wnętrza. Prace budowlane zostały zakończone w 1946 roku, jednak uroczyste poświęcenie miało miejsce dopiero w 1995 roku. Świątynia składa się z nawy głównej, do której od północy przylega znacznie niższa nawa boczna. Od strony zachodniej przylega kruchta w formie podcieni oraz wieża na planie kwadratu w części dolnej, przechodząca następnie w ośmioboczną. Ołtarz główny pochodzący z 1950 roku oraz dwa ołtarze boczne z pierwszej połowy lat 50. XX wieku wykonał snycerz Stefan Petliński. Centralną część ołtarza głównego zajmuje figura św. Rocha, która trafiła tu po II wojnie światowej z Bawarii. Ponad nią, w zwieńczeniu, obraz przedstawiający św. Tadeusza Judę. W lewym ołtarzu bocznym znajduje się ikona Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, a pod nią kamień z groty w Nazarecie. W prawym ołtarzu obraz Najświętszego Serca Jezusa a pod nim relikwiarz bł. Sancji Szymkowiak. W otoczeniu świątyni, od strony zachodniej znajduje się niewielki cmentarz, na którym wśród mogił znajduje się tablica w miejscu gdzie do beatyfikacji w 2002 roku spoczywała siostra Sancja Szymkowiak.
Relikwie I stopnia: Relikwiarz bł. Sancji Szymkowiak
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
Odpust parafialny za 111 dni
poniedziałek, 18 sierpnia 2025