Holybreak - Sanktuarium Bożego Ciała w Poznaniu

Sanktuarium Bożego Ciała w Poznaniu

Strzelecka 40, 61-846 Poznań

Sanktuarium Pańskie

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

O sanktuarium:

Kościół Bożego Ciała powstał w miejscu dawnej osady (Piaski), gdzie według legendy odnaleziono skradzione i sprofanowane przez Żydów hostie. Wkrótce po tych wydarzeniach powstała w miejscu znalezienia hostii drewniana kaplica, a rosnąca sława tego miejsca sprawiła, że w 1406 roku Władysław Jagiełło ufundował w jej miejsce gotycki kościół i klasztor karmelitów trzewiczkowych. Kościół wyposażono w długi i wysoki chór, co stanowi nietypowe rozwiązanie w architekturze gotyckiej Wielkopolski. Kolejnym nietypowym rozwiązaniem jest zastosowanie licznego detalu kamiennego. Kościół był ważny osobiście dla króla Władysława Jagiełły, który ślubował przed kampanią grunwaldzką, że odbędzie do niego pielgrzymkę, co zrealizował po bitwie i w 1419 roku, gdy pieszo udał się do niego z Pobiedzisk. Kościół i klasztor zyskały swą obecną formę po przebudowie z lat 1465-1470. Zespół klasztorny został spalony w 1657 przez Brandenburczyków. Zniszczenia usunięto dopiero w 1664, gdy przebudowano sklepienie nawy głównej, dobudowano barokową fasadę, a całość otynkowano. W tym czasie powstały również drewniane stalle, które około 1670 pokrył polichromią AFC (zidentyfikowany jako brat Andrzej, Andreas Frater Carmelita). Na przełomie XVII i XVIII wieku w przedłużeniu południowej nawy powstała przysadzista wieża według projektu Krzysztofa Bonadury Starszego, a w 1726 po północnej stronie prezbiterium wzniesiono kaplicę Matki Boskiej Szkaplerznej. W roku 1826 rząd pruski skasował klasztor, a opuszczony zespół zaczął niszczeć. Od rozbiórki uratowało go przejęcie kościoła przez reformatów w 1856. Nowi właściciele przeprowadzili gruntowny remont. W tym samym czasie zabudowania klasztorne przejęła pruska armia zmieniając je na koszary, a następnie na więzienie. W 1899 dzięki abp. Florianowi Stablewskiemu kościół stał się świątynią parafialną dla Wildy, Rybak i Piasków. Podczas II wojny światowej Niemcy zmienili kościół na magazyn niszcząc wiele zabytków (np. część zabytkowych stalli została potraktowana jako podpałka, podczas gdy z reszty zbudowano szalunki w rowach przeciwlotniczych). Podczas walk w 1945 zniszczeniu uległa część sklepienia i dwa z pięciu okien prezbiterium z maswerkami. Renowację przeprowadzono w latach 1946-1947.

Czytaj więcej

Miejsce cudu: Miejsce odnalezienia sprofanowanych Hostii

Najcenniejszym relikwiarzem parafii Bożego Ciała jest monstrancja z 1936 r. W jej stopie przechowywane są Cudowne Najświętsze Hostie. Monstrancja ozdobiona jest koroną św. Jadwigi, królowej Polski. 15 sierpnia 1399 roku. Tego dnia Najświętsze Hostie wykradziono z kościoła oo. Dominikanów (dzisiaj Księży Jezuitów), następnie sprofanowane w kamienicy przy ul. Żydowskiej, zostały porzucone na nadwarciańskich łąkach. Na miejscu znalezienia Hostii wybudowano najpierw drewniana kaplicę, a później, zgodnie z życzeniem króla Władysława Jagiełły wybudowano kościół w miejscu, gdzie „Ciało Pańskie cudownie znalezione zostało”.