Kościół farny w Łańcucie jest jednocześnie Sanktuarium, ze względu na koronowany obraz Matki Bożej Szkaplerznej, który od ponad trzech wieków słynie łaskami i jest przedmiotem kultu religijnego. Ołtarz otoczony jest przez gabloty z wotami, które świadczą o licznych łaskach wypraszanych przez wiernych, za wstawiennictwem Matki Bożej Szkaplerznej na przestrzeni wieków. Obraz Matki Bożej Szkaplerznej jest swobodną kopią krakowskiego obrazu Matki Bożej Piaskowej . Można dopatrzyć się w jego wyglądzie wzorów bizantyjskich, a mianowicie Hodegetrii, czyli Tej, która wskazuje drogę , przypisywanej św. Łukaszowi. Obraz przybył do Łańcuta w 1670 roku, za sprawą Krzysztofa Ziemczyka, rajcy miejskiego, który zakupił go od krakowskiego karmelity, jak głoszą podanie, za dwie sztuki sukna . Przez jakiś czas wisiał on w jego domu, do momentu gdy poskromił niebiańskim światłem rozpustną młodzież . Ten cud skłonił właściciela do przekazania obrazu do kościoła farnego, aby tam odbierał należną mu cześć. Najwcześniejsze informacje dotyczące kultu obrazu Matki Bożej Szkaplerznej znajdują się w opisach wizytacji łańcuckiej parafii przez biskupa przemyskiego Jerzego Albrechta Doenhoffa z 1699 roku oraz Wacława Hieronima Sierakowskiego z 1744 roku. W 1701 roku diecezjalna komisja złożyła oświadczenie że Obraz Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej w kościele prepozyturalnym w Łańcucie jest cudowny. Orzeczenie to spowodowało umieszczenie obrazu na liście polskich obrazów maryjnych słynących łaskami. Począwszy od XVIII wieku kult Obrazu ciągle narastał, a swoje apogeum osiągnął 20 września 1992 roku, kiedy to ówczesny metropolita przemyski, Bp Ignacy Tokarczuk, ukoronował go złotymi koronami, ufundowanymi przez parafian i poświęconymi rok wcześniej przez papieża Jana Pawła II w czasie pobytu w Rzeszowie. Obraz Matki Boskiej Szkaplerznej jest dla nowożeńców pierwszym miejscem, do którego udają się szukając wsparcia i błogosławieństwa na nowej drodze życia (źródło: https://lancut.przemyska.pl/sanktuarium).