Holybreak - Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Dąbrowie Górniczej

Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Dąbrowie Górniczej

ul. Ofiar Katynia 34A, 42-530 Dąbrowa Górnicza

Sanktuarium Pańskie

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

O sanktuarium:

Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Dąbrowie Górniczej-Strzemieszycach erygowane zostało 13 października 2002 r. przez biskupa sosnowieckiego Adama Śmigielskiego SDB. Na mocy reskryptu z 19 sierpnia 2008 r. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Sakramentów nadała świątyni tytuł Bazyliki Mniejszej. Kościół wybudowano w latach 1903-1910 według projektu Józefa Stefana Pomianowskiego. Został uroczyście poświęcony (konsekrowany) 20 września 1959 r. przez biskupa częstochowskiego Zdzisława Golińskiego. W dziejach Strzemieszyc doniosłym wydarzeniem było wybudowanie, w latach 1900 – 1903, kaplicy. Te kaplicę przebudowano w latach 1903 - 1908 na świątynię. Gwałtowny rozwój przemysłu Zagłębia Dąbrowskiego wywołał potrzebę budowy nowych świątyń i tworzenia nowych parafii. Katolicy ze Strzemieszyc zwrócili się do Kurii Diecezjalnej w Kielcach z prośbą o tworzenie nowej tutejszej parafii. Godne podkreślenia jest to że starania o budowę świątyni mieszkańcy Strzemieszyc podejmowali już w 1887 roku. Jednym z pierwszych inicjatorów budowy obecnej świątyni był włościanin Szczepan Kalemba, wekslarz drogi Żelaznej Warszawsko – Wiedeńskiej. On także zamówił pierwsze plany i projekty budowy obecnej świątyni. Właściciel majątku ziemskiego w Strzemieszycach Pan Roman Mojcho (Moycho) ofiarował część ziemi pod budowę kaplicy. Na czele komitetu do spraw budowy świątyni stanął proboszcz z Gołonoga – ks. Tadeusz Konarski. Zezwolenie władz rosyjskich na budowę świątyni w Strzemieszycach wydano w Petersburgu w 1898 roku. Zaraz po tym fakcie przystąpiono wśród miejscowego społeczeństwa do gromadzenia środków na budowę. Następnie Komitet Budowy Kościoła w Strzemieszycach dokupił kolejną część ziemi od Romana Mojcho ( Moycho), aby powiększyć teren pod budowę kościoła. Pierwsze prace budowlane ruszyły jesienią 1900 roku. Środki na budowę kaplicy pochodziły ze składek górników pracujących w kopalniach Warszawskiego Towarzystwa Węgla, od kolejarzy, oraz z ofiar parafian i instytucji z terenu Strzemieszyc. W latach 1900 - 1903 nie tylko wybudowano kaplicę, ale wyposażono ja w najpotrzebniejsze sprzęty, urządzono i wyposażono zakrystię. W roku 1903 przystąpiono do przebudowy kaplicy na świątynię. We wrześniu 1904 roku do Strzemieszyc na stałe został skierowany na stanowisko proboszcza ks. Tadeusz Konarski z Gołonoga. Wierni ze Strzemieszyc w 1906 roku uzyskali u władz carskich zgodę na zmianę statusu świątyni. Zmiana dotyczyła z kaplicy na świątynię. W 1910 roku świątynia została ostatecznie poświęcona, i otrzymała wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 1906 roku w Strzemieszycach został poświęcony cmentarz grzebalny. W roku 1911 ks. biskup kielecki Augustyn Łosiński podpisał dekret powołujący do życia parafię Strzemieszyce. Jej obszar został wydzielony z parafii Gołonóg. Należy podkreślić, że życie z wiary na terenie Strzemieszyc istniało znacznie wcześniej niż historia parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Bowiem zanim poczyniono starania o powołanie parafii i budowę świątyni wierni z tutejszych terenów uczęszczali do świątyni w Sławkowie i Gołonoga. Świątynia w Strzemieszycach usytuowana jest w centrum dzielnicy, na jednym ze wzniesień. Główne prace budowlane zostały ukończone na początku XX wieku. Natomiast konsekracja, główne poświęcenie miało miejsce 26 września 1959 roku. Świątynia jest wybudowana w stylu neogotyckim. Kościół zbudowano na planie krzyża łacińskiego, gdzie znajdują się trzy nawy. Pierwotny projekt pokazuje zaplanowane trzy wieże. Zaniechano budowy wieży ze względu na wybuch pierwszej wojny światowej. Nastąpiło wówczas zubożenie społeczeństwa (źródło: parafiastrzemieszyce.pl).

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu: