Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Bochni
Plac Świętej Kingi 9, 32-700 Bochnia
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
 7
O sanktuarium:
Bazylika św. Mikołaja w Bochni – najstarszy i największy kościół w Bochni, od 1998 roku bazylika mniejsza, Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej. Od 2003 pełni funkcję kolegiaty, przy której mieści się kapituła. Historia Kościół św. Mikołaja został zbudowany w 1. poł. XV wieku. Wskutek pożarów z lat 1447 i ok. 1485 został uszkodzony, po czym odbudowano go na przełomie XV i XVI wieku. W pierwotnym kształcie był to gotycki halowy kościół ze stosunkowo długim, trójbocznie zamkniętym prezbiterium, przy którym wzniesiono od północy zakrystię oraz kaplicę pod wezwaniem Jedenastu Tysięcy Dziewic (przemianowaną później na kaplicę św. Kingi). Kościół został znacznie uszkodzony przez pożar miasta w 1655 roku, podczas potopu szwedzkiego. Zniszczone zostały m.in. dach i sklepienia. Odbudowa kościoła w stylu barokowym prowadzona była z funduszy przekazanych przez króla Jana Kazimierza i zakończyła się w 1665 roku. W 1768 roku stacjonujący w Bochni konfederaci barscy ufundowali do kościoła nowy ołtarz główny, wykonany w latach 1770-1772 przez snycerza i malarza religijnego Piotra Korneckiego z Gdowa. W 1777 roku, dzięki uzyskanej subwencji z dochodów kopalni soli, kościół został odrestaurowany i zyskał od strony południowej kaplicę Matki Boskiej. W XIX wieku dobudowano do kościoła kruchty północną i południową, skarbczyk nad zakrystią oraz neogotycką sygnaturkę projektu Marcina Borelowskiego. W latach 1901-1906, pod kierunkiem architekta Jana Sas-Zubrzyckiego dokonano regotycyzacji kościoła. W 1998 roku kościół uzyskał godność bazyliki mniejszej. W 2003 roku przy kościele erygowana została kapituła kolegiacka, zaś sam kościół został podniesiony do godności kolegiaty. Architektura i wnętrze Bazylika św. Mikołaja jest gotyckim kościołem, częściowo przekształconym w okresie późnego baroku. Późnogotycka fasada z przełomu XV i XVI wieku, podparta dwoma przyporami, zwieńczona jest szczytem schodkowym i ozdobiona blendami i fryzem rombowym. Nie znajduje ona odpowiednika w architekturze Małopolski i powstała prawdopodobnie pod wpływem Saksonii. Większość wyposażenia wnętrza kościoła reprezentuje styl barokowy i rokokowy. Ołtarz główny, sześć ołtarzy bocznych, rokokowa ambona i niektóre mniejsze sprzęty pochodzą z warsztatu Piotra Korneckiego. Jego autorstwa jest też obraz patrona kościoła w ołtarzu głównym. W prezbiterium wisi obraz flamandzkiego malarza barokowego Artusa Wolfforta, uważany za najcenniejszy element wyposażenia świątyni. Kaplica św. Kingi została regotyzowana w latach 1892-1893 pod kierunkiem Tadeusza Stryjeńskiego i posiada jednolite neogotyckie wyposażenie wraz polichromią zaprojektowaną przez Jana Matejkę. Ołtarz z obrazem św. Kingi zbudowany jest w formie pseudotryptyku z nieruchomymi skrzydłami. Ponadto na ścianie kaplicy znajduje się gotyckie malowidło odkryte w 1966 roku. W kaplicy Matki Bożej Bocheńskiej znajduje się marmurowy ołtarz, pochodzący ze zlikwidowanego w 1777 roku kościoła dominikanów w Bochni. W jego polu środkowym wprawiony jest obraz Matki Bożej Różańcowej, zwanej Bocheńską. Obraz ten, pochodzący z I. połowy XVI w., malowany na płótnie naklejonym na deskę, został 7 października 1934 roku ukoronowany na mocy dekretu papieskiego, w obecności od 100 do 120 tysięcy wiernych przez biskupa Franciszka Lisowskiego. Na chórze muzycznym znajdują się późnobarokowe organy, pochodzące z II. połowy XVIII w. W 1898 roku zostały przebudowane przez organmistrza Tomasza Falla ze Szczyrzyca w stylu romantycznym. Obecnie instrument posiada 20 głosów, dwa manuały i pedał oraz mechaniczną trakturę. Obok kościoła znajduje się wolnostojąca drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej z początku XVII wieku, zbudowana początkowo przy nieistniejącym obecnie kościele bernardynów w Bochni. Została ona zrekonstruowana w latach 1990-1993, po zniszczeniach w pożarze w 1987 roku. Dzwonnica jest obiektem na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.
Cudowny obraz: Obraz Matki Bożej Bocheńskiej
Autor obrazu Matki Bożej Różańcowej w Bochni nie jest znany. Wizerunek ten jest naj­praw­do­po­do­bniej kopią obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, powstałą na przełomie XV i XVI wieku. Na­ma­lo­wa­ny jest na płótnie naciągniętym na modrzewiową deskę. Pierwszym znanym właścicielem Obrazu miał być Krzysztof Bąkowski, mieszczanin z Wieliczki, który przechowywał go w swoim domu. Miał on gorące nabożeństwo do Matki Bożej i zaufał Jej cał­ko­wi­cie. Podczas pożaru Wieliczki, gdy sąsiedzi zabierali swój dobytek i uciekali, on był przekonany, że Matka Boża uratuje miasto. „Zaciekawieni sąsiedzi wpadli więc do jego domu, aby się prze­ko­nać, co się tam dzieje. Ku wielkiemu zdziwieniu zastali Bąkowskiego klęczącego przed obrazem Matki Boskiej, zatopionego w modlitwie. Wołają więc na niego, aby czem prędzej uciekał, bo się żywcem spali. On zaś spokojnie odrzekł: Nie bójcie się o mnie! Mam ja Obronicielkę dobrą Naj­święt­szą Maryję. W Niej całą ufność pokładam i wierzę, że mię od nieszczęścia zachowa. I dalej się modlił”. W cudowny sposób wiatr powiał i odwrócił szalejący żywioł. obraz został przekazany do kościoła oo. do­mi­ni­ka­nów w Bochni. Łaski, jakich pobożni ludzie doznali u stóp obrazu Matki Boskiej Bocheńskiej w ciągu pierw­szych 20 lat Jej królowania w Bochni, zanotował i ogłosił przeor dominikanów bocheńskich o. To­masz Rościszewski w książeczce wydanej w r. 1639 w Krakowie pod barokowym tytułem: „Puklerz złoty na obronę obrazów katolickich z Pisma św., z Doktorów Powszechnych i z Wszechmocnych Dziełów Boskich wystawiony, przytym Łza krwawa obrazu bocheńskiego Najświętszej Panny wy­ra­żo­na”. Druga część tytułu: „Łza krwawa...” pozostaje w związku z faktem, że Matka Boska Bocheńska kilka razy płakała. Cud łez Matki Bożej powtórzył się w Bochni co najmniej trzykrotnie, a jego świadkiem była nawet komisja duchowna, która przyjechała do Bochni, żeby przeprowadzić w tejże sprawie dochodzenie. Koronacja obrazu odbyła się 7 października 1934 roku (źródło: mikolajbochnia.pl).
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
Odpust parafialny za 161 dni
wtorek, 7 października 2025