Biskup Grzegorz Tomasz Ziegler wizytujący Krużlową w 1825 r. napisał o obrazie Przemienienia Pańskiego: Imago D. N. J. Chr. admirandae pulchritudinis, co się tłumaczy: Obraz Pana Naszego Jezusa Chrystusa przedziwnej piękności. Każdy, kto widział krużlowski obraz z pewnością myśli podobnie. Na prostokątnej lipowej desce widnieje młodzieńcza, pełna powagi i dostojeństwa twarz Chrystusa malowana w typie Veraicon. Wysokie czoło, z ocienioną skronią, jest całkowicie odsłonięte przez zaczesanie na boki rudo – czarnych włosów. Rozchodzą się od zaznaczonego nad czołem przedziałka i opadają po bokach twarzy bujnymi puklami. W wyraźnie zaznaczonych światłocieniem oczodołach osadzone są szeroko otwarte oczy. Ich głębokie, uduchowione spojrzenie skupia w sobie cały wyraz twarzy. Patrzącym na obraz wydaje się, że Chrystus wodzi za nimi oczyma, jest to efekt powiększenia przez malarza lewego oka. Głowę Zbawiciela otacza złoty nimb zdobiony promieniami i stylizowaną ornamentyką roślinną. W dolnej części obrazu widnieje napis w języku łacińskim: SALVE SANCTE FACIES NOS REDEMPTORIS, to znaczy WITAJ ŚWIĘTE OBLICZE NASZEGO ODKUPICIELA. Warto zwrócić uwagę na wysmakowane efekty iluzjonistyczne zastosowane w krużlowskiej kompozycji. Szczególnie ważna jest gra światła i cienia dająca się zauważyć na twarzy Chrystusa. Jej prawa część jest jasna, ożywiona nadto delikatnym rumieńcem (źródło: parafia-kruzlowa.pl). Nie wiadomo jak obraz znalazł się w Krużlowej. Najstarsze dokumenty z wizytacji parafii zawierające spisy rzeczy znajdujących się w kościele nie mówią o obrazie Przemienienia. Akta wizytacji z 1728 r. mówią o ołtarzu Przemienienia Pańskiego, ale nie zawierają informacji na temat kultu. Wyczytać z nich można, że na obrazie Przemienienia Pańskiego nałożona jest srebrna korona oraz wyliczone są złożone wota. Wzmiankę o tym, że obraz uznano za słynący łaskami znaleźć można w tabelach biskupa Andrzeja Stanisława Kostki Załuskiego z 1748 r. Cudowny obraz zasłaniany i odsłaniany jest obrazem przedstawiającym Jezusa ukrzyżowanego. Przy odsłanianiu i zasłanianiu słychać intradę specjalnie skomponowaną dla tego sanktuarium (wizerunku).