Sanktuarium św. Stanisława biskupa i męczennika w Górecku Kościelnym
Górecko Kościelne 11, 23-460 Józefów
Sanktuarium Świętego
św.
Stanisław ze Szczepanowa
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
6
O sanktuarium:
Parafia Rzymskokatolicka pod wezwaniem świętego Stanisława Biskupa Męczennika w Górecku Kościelnym - parafia dekanatu Józefów diecezji zamojsko - lubaczowskiej.
Dzieje parafii Górecko Kościelne sięgają XVII wieku i wiążą się z kultem św. Stanisława biskupa i męczennika, który ukazał się młodemu rolnikowi Janowi Sosze i wskazał miejsca, na których mają być wzniesione kapliczki i kościół. Na wieść o nadzwyczajnych łaskach, jakich lud doznawał w miejscu objawienia, ordynat Marcin Zamojski polecił wystawić kaplicę na cześć św. Stanisława. Utworzył także i wyposażył parafię, nad którą opiekę duszpasterską powierzył franciszkanom konwentualnym, sprowadzonym z Zamościa w 1668 r. W ich rękach zarząd parafii i kościół pozostawał do czasu kasaty zakonów po Powstaniu Styczniowym (1866 r.). Parafię Górecko Kościelne erygowano w II połowie XVII wieku. Z dobrowolnych ofiar składanych przez parafian i pielgrzymów, franciszkanie wybudowali kościół i dwie duże kapliczki. Na początku XVIII wieku Szwedzi spalili kościół i budynek klasztorny. Z pomocą zakonnikom i parafii pośpieszył ordynat Tomasz Józef Zamojski. Nową świątynię wzniesiono w 1768 r., jej fundatorem był ordynat Jakub Zamoyski, jej konsekracji dokonał bp Melchior Kochnowski w 1778 r. Ze względu na duże ilości pielgrzymów i rozwijającą się parafię w latach 1897 - 98 kościół przedłużono o 8 m. i dobudowano wieżę. W 1927 r. przeprowadzono gruntowny remont kościoła, boazerią przyozdobiono wnętrze a na zewnątrz oszalowano. Jubileusz 300-lecia objawień św. Stanisława parafia przeżywała w 1948 r., Dwadzieścia lat później kardynał Karol Wojtyła przekazał do kościoła w Górecku Kościelnym autentyczne relikwie, odrobinę kości św. Stanisława.
Pięknie usytuowana wśród starych drzew świątynia urzeka swym pięknem i prostotą. Zbudowana z drzewa modrzewiowego, oszalowana deskami, posiada trzy nawy. Główna, prostokątna wspiera się na ośmiu słupach drewnianych, jest nieco wyższa od bocznych naw. Efektownie wyglądają kolebkowe sklepienia z desek. Pomiędzy prezbiterium a nawą główną umocowana jest belka z barokowym krzyżem z pół. XVIII w. Wnętrze, które wykonali w latach 1769-79 Jan i Jakub Mancherowie, jest bardzo bogate. Zdobią je trzy barokowe ołtarze, rokokowa chrzcielnica; zachował się jeden stary konfesjonał z obrazem Dobrego Pasterza. W głównym ołtarzu znajduje się obraz patrona Kościoła św. Stanisława w bogatej profilowanej ramie umieszczony pomiędzy kolumnami. Ponadto: obraz Matki Boskiej Anielskiej oraz rzeźby Matki Bożej z Dzieciątkiem i Pana Jezusa Ubiczowanego. W bocznym ołtarzu po lewej stronie umieszczono obrazy: św. Antoniego (XVIII w.), św. Rodziny, św. Mikołaja, zaś w ołtarzu po prawej stronie wiszą obrazy św. Franciszka, św. Barbary i Matki Boskiej Szkaplerznej. Drewniana ambonę zdobią rzeźby czterech Ewangelistów wykonane w drewnie. Na chórze znajdują się 12-głosowe organy skonstruowane w 1906 r. przez Sliwińskiego ze Lwowa. W wyposażeniu kościoła jest szereg innych zabytkowych przedmiotów, większość z nich pochodzi z XVIII w., m.in. feretron z płaskorzeźbą Matki Bożej, dwie rzeźby Chrystusa Frasobliwego z I pół. XIX w., fotel i dwa barokowe taborety, barokowe kielichy mszalne, relikwiarz w kształcie monstrancji, stare druki z XVII i XVIII w. oraz spisaną na deskach historię objawienia się św. Stanisława. Cenna jest kolekcja ornatów z czasów franciszkańskich oraz obrazy malowane na płótnie: fundatora świątyni Jana Jakuba Zamoyskiego z XVIII w. i papieża Klemensa XIV z 1769 r.
Również ciekawe jest otoczenie świątyni. W rogach okalającego cmentarz przykościelnego muru znajdują się cztery murowane kapliczki z XVIII w., dwie figury Matki Bożej Niepokalanie Poczętej (1856 r.) i figura św. Jana Nepomucena. Naprzeciw głównego wejścia do kościoła znajduje się dzwonnica wzniesiona w 1787 r.; składa się z dwóch kondygnacji, w obu powtarza się motyw arkad. W górnej kondygnacji umieszczono trzy dzwony wykonane w 1906 r. we Lwowie. Do dziś ok. 200 m od kościoła stoją dwie kapliczki, których powstanie jest związane z objawieniem się św. Stanisława, jakie miało miejsce siódmego października 1648 r. za panowania króla Jana Kazimierza. Godnym uwagi jest drzewostan wokół kościoła, a także dęby liczące ponad 500 lat, co każe przypuszczać, że kult świętego Stanisława sięga tu XV a nawet XIV wieku.
W okresie II wojny światowej parafia ucierpiała na skutek akcji przeciwko partyzantom, aresztowań. Pożar zniszczył wieś, kościół jednak ocalał. W bardzo bliskim sąsiedztwie kościoła istnieje bardzo stary i obszerny cmentarz grzebalny z zabytkowymi nagrobkami i pomnikami. Bardzo bogate jest archiwum parafialne, w którym przechowywane są księgi metrykalne od roku 1694, kronika parafialna od roku 1947, księgi wizytacji kanonicznych od r. 1928. Na początku lat dziewięćdziesiątych w Górecku i okolicy pojawiły się nowe, piękne drewniane kapliczki i stacje Drogi Krzyżowej, których pomysłodawcą był ks. Stanisław Budzyński, kontynuator poleceń biskupa Stanisława. W 1996 roku wyremontowano i oddano do użytku Diecezjalny Dom Rekolekcyjny a w dniach od 3 - 8 maja 1998 r. parafia przeżywała Jubileusz 350-lecia objawień św. Stanisława B.M. Dla uczczenia 2000 Roku, Jubileum Chrześcijaństwa na placu obok cmentarza grzebalnego wybudowano pomnik papieża Jana Pawła II oraz amfiteatr, w którym odbywają się Diecezjalne Festiwale Pieśni Maryjnej.
Relikwie I stopnia:
Odrobina kości św. Stanisława
W 1968 roku, kardynał Karol Wojtyła przekazał do kościoła w Górecku Kościelnym autentyczne relikwie, odrobinę kości św. Stanisława.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
Odpust parafialny za 10 dni
czwartek, 8 maja 2025