Sanktuarium Madonna di Valleluogo (Ariano Irpino)
Contrada Valleluogo, 26, 83031 Ariano Irpino
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
5
Sanktuarium Madonna di Valleluogo (Ariano Irpino)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Madonna di Valleluogo to sanktuarium maryjne położone około 3 km na północny zachód od miasta Ariano Irpino, w Apeninach Kampanii. Sanktuarium położone jest nad potokiem, w dolinie pełnej wielowiekowych drzew, na wysokości 530 m n.p.m.
Pierwotna nazwa obiektu sakralnego brzmiała Sancta Maria belli loci (dosłownie Święta Maria Pięknego Miejsca), później zmieniona na „Santa Maria di Valleluogo”; jednakże od 1957 r. oficjalna nazwa diecezji Ariano Irpino-Lacedonia, do której ona należy, to sanktuarium Salus Infirmorum („Zdrowie Chorych”).
Początki sanktuarium sięgają objawień maryjnych, które według tradycji miały miejsce w późnym średniowieczu, prawdopodobnie w czasach panowania Andegawenów: Madonna ukazała się młodej głuchoniemej pasterce, córce młynarza mieszkającego w ta sama dolina; faktycznie cud miał miejsce w bezpośrednim sąsiedztwie młyna wodnego, który istnieje do dziś i można go zwiedzać. Już w chwili objawienia dziewczynka nabyła słuch i mowę, a Madonna poprosiła, aby w tym miejscu wybudowano kaplicę.
W początkowej fazie ograniczyliśmy się do wzniesienia prostego tabernakulum, ale biorąc pod uwagę stale rosnący napływ wiernych, coraz liczniejsze uzdrowienia i hojne spontaniczne ofiary, w końcu udało się wybudować kaplicę, choć dokładny rok jej wybudowania konstrukcja pozostaje nieznana. Budowla została jednak poważnie zniszczona w wyniku długiej serii trzęsień ziemi, które miały miejsce w latach 1688-1732 i dopiero pod koniec XVIII wieku, po długich perypetiach, wzniesiono obecny binnakulum; we wnętrzu, urządzonym w stylu barokowym, zachowała się figura Madonny pochodząca z XV wieku.
W pierwszych wiekach sanktuarium cieszyło się dużą popularnością przez cały rok; jednakże począwszy od XIX w. napływy, zawsze dość intensywne i pochodzące także spoza diecezji, skupiały się raczej w triduum Zesłania Ducha Świętego.
W połowie XX wieku, w sąsiedztwie sanktuarium Madonny z Valleluogo, wzniesiono godną uwagi budowlę dla przyjmowania chorych i pielgrzymów: jest to dom macierzysty Cichych Robotników Krzyża, prywatnej organizacji wiernych założonej przez Błogosławionego Alojzego Novarese i uznane przez Papieską Radę ds. Świeckich.
Z okazji Jubileuszu 2000 roku, zgodnie z życzeniem wyrażonym za życia Novarese, starożytny młyn został odrestaurowany po długich wiekach opuszczenia.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
