Regionalne sanktuarium San Francesco da Paola (Paola)
ponte del Diavolo, 87027 Paola
Sanktuarium Świętego
św. Franciszek z Paoli
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
 13
O sanktuarium:
Regionalne sanktuarium San Francesco da Paola wznosi się 178 metrów nad poziomem morza, w górnej i pagórkowatej części miasta Paola, miejsca narodzin św. Franciszka, w dolinie otoczonej strumieniem i bogatej we roślinność. Jest celem pielgrzymek z całych południowych Włoch, zwłaszcza z Kalabrii, której patronem jest św. Franciszek. Znajduje się w nim część szczątków świętego (pozostała część znajduje się w Tours we Francji). W październiku 1921 roku papież Benedykt XV podniósł sanktuarium do rangi bazyliki mniejszej. W 2000 roku z okazji Jubileuszu oddano do użytku nową salę liturgiczną zaprojektowaną przez Sandro Benedettiego. 3 marca 2020 r. Konferencja Episkopatu Kalabrii podniosła sanktuarium bazyliki San Francesco da Paola do rangi sanktuarium regionalnego z okazji 500. rocznicy kanonizacji świętego. Przed sanktuarium znajduje się duży plac, na skraju którego wznosi się główna fasada świątyni. Na prawo od głównego wejścia znajduje się łuk prowadzący do bocznej części sanktuarium, gdzie znajduje się duża nowoczesna bazylika (otwarta w 2000 r.) i fontanna Cucchiarella, z której zwykle piją pielgrzymi. Obok znajduje się niewybuch, który spadł do strumienia obok sanktuarium podczas anglo-amerykańskiego bombardowania w sierpniu 1943 roku, który nie uszkodził Sanktuarium. Idąc dalej, docieramy do mostu Diabła i ścieżki, na końcu której znajduje się miejsce, które w młodości było schronieniem Świętego. Wchodząc do sanktuarium głównym wejściem, wchodzi się do dwóch początkowych pomieszczeń półotwartych. W pierwszym zachowało się kilka nagrobków datowanych na okres od XVI do XX wieku, które przypominają różne rocznice i wydarzenia związane z sanktuarium, natomiast drugi to prawdziwe pronaos starożytnej bazyliki: po prawej stronie portal wejściowy do bazyliki, po drugiej po lewej stronie widok na potok i przyległy klasztor, a przed nami wejście do krużganka i pustelni świętej oraz cela bł. Nicoli. Wewnątrz nowej bazyliki znajdują się fresk o powierzchni około 20 m², trzy płótna olejne o wymiarach około 200 × 250 cm i płótno o wymiarach 440 × 214 cm, 4 trójkątne sklepienia żebrowe o wymiarach 4 × 3 m i ołtarz o wymiarach 250 × 150 cm, wszystkie dzieła neomanierystycznego malarza Bruno d'Arcevii, który tworzył je w latach 1997-1998. Organy ze skomputeryzowaną transmisją elektroniczną drogą radiową, nowego Sanktuarium św. Franciszka w Paoli, zostały zbudowane przez firmę Mascioni w 2004 roku. Materiał dźwiękowy umieszczony jest w dużej, podwyższonej niszy, z ekspozycją w kilku polach, znajdującej się po prawej stronie szef sali. Instrument został zaprojektowany przez Franco Nicorę i jest podzielony na 44 rejestry, co daje łącznie około 2900 piszczałek; jego konsola, samodzielny mebel, posiada 3 klawiatury i pedały. Starożytna bazylika, w stylu późnorenesansowym, pochodząca z XVI wieku, składa się z dużej, raczej pustej sali głównej i pojedynczej nawy bocznej po prawej stronie, wzdłuż której znajdują się cztery małe kaplice, których zwieńczeniem jest okazała kaplica barokowa w którym znajdują się nieliczne relikwie św. Franciszka, które dotarły do ​​Paoli, w tym część jego ubrań, fragmenty kości i ząb. W zamkniętym od zewnątrz oknami krużganku sanktuarium znajduje się ogród różany świętego, stanowiący dziś duży ogród, w którym wzdłuż wewnętrznych ścian znajdują się freski przedstawiające główne epizody z życia świętego, z których wiele wiąże się z legendy. Przylega do niej pustelnia św. Franciszka, zespół wąskich podziemnych przestrzeni, które stanowiły pierwsze zalążek klasztoru dla świętego i jego braci. Pomiędzy krużgankiem a starożytną bazyliką stoi dzwonnica świątyni.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu: