Sanktuarium Nostra Signora del Carmine (Lavagna)
Via del Carmine, 16033 Lavagna
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Sanktuarium Nostra Signora del Carmine (Lavagna)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Nostra Signora del Carmine jest katolickim miejscem kultu w gminie Lavagna, przy via del Carmine, w metropolii Genua.
Prace budowlane rozpoczęto w 1617 roku, w którym wzniesiono także klasztor Karmelitów Bosych. Na tym terenie istniało już oratorium pod wezwaniem św. Łucji i Gotarda, należące do miejscowego Bractwa Dyscyplinatów. Prace zakończono w 1631 roku, przekazując do nowego kościoła drewnianą figurę Madonny del Carmelo, pochodzącą z Genui, którą do dziś można znaleźć na ołtarzu głównym.
W związku z rewolucją Napoleona Bonaparte w Ligurii w 1799 r., karmelici zmuszeni byli opuścić klasztor – stłumiony nowymi zarządzeniami napoleońskimi – przenosząc się najpierw do Novi Ligure, a następnie do Genui.
Klasztor rozebrano i sprzedano osobom prywatnym, po wykorzystaniu go także do innych celów, natomiast obecnie w klasztorze od 1984 r. mieści się biblioteka miejska i zbiory Alloisio. Kościół jednak został zachowany, choć często wykorzystywany do innych celów. W 1806 roku kościół powrócił do funkcji sakralnych, nadając zespołowi tytuł samodzielnego sanktuarium.
Pierwsza renowacja miała miejsce w 1835 r. i miała na celu odbudowę chóru, umożliwiając w ten sposób rozbiórkę jego części w celu ułatwienia wytyczenia drogi noszącej nazwę sanktuarium.
Fasada kościoła charakteryzuje się XIX-wiecznym portalem i składa się tylko z trzech okien. Konstrukcja sanktuarium jest jednonawowa, na którą składa się łącznie sześć kaplic. Wewnątrz marmury użyte do budowy ołtarzy zostały pobrane ze znanej fabryki w Lavagna.
Znajdujące się tam freski są dziełem malarza sieneńskiego Alessandro Franchi – namalowanego w latach 1890–1900 – oraz Giuseppe Repetto z 1860 r. Malowidła pochodzą natomiast z różnych okresów historycznych, takich jak Ekstaza św. Teresy autorstwa Domenico Fiaselli, Boże Narodzenie i Pietro autorstwa Orazio De Ferrari i przedstawienie San Gottardo autorstwa Giovanniego Andrei De Ferrari.
Skrzynia procesyjna pochodzi z 1857 r. i była używana podczas słynnej procesji 16 lipca z okazji święta o tej samej nazwie.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
