Sanktuarium Santa Maria dell'Apparizione (Pandino Gradella)
Via Borgo Roldi, 26025 Pandino Gradella
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
5
Sanktuarium Santa Maria dell'Apparizione (Pandino Gradella)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Santa Maria dell'Apparizione (znane również jako sanktuarium Tommasone lub Madonna del Riposo) to miejsce kultu maryjnego zlokalizowane w Pandino, w prowincji i diecezji Cremona; jest częścią strefy duszpasterskiej 1.
Nowoczesne sanktuarium znajduje się przy starej drodze do Rivolta d'Adda, obok pozostałości starszego budynku, na północnym krańcu miasta Pandino.
Według tradycji Madonna del Rest ukazała się młodemu mężczyźnie imieniem Tommaso Damici w roku 1432 w miejscu niedaleko folwarku Falconera. Damici udało się przekonać władze do wybudowania w miejscu objawień kaplicy, w której umieszczono drewnianą statuę.
W XV wieku kaplicę włączono w większy budynek, obok którego wybudowano także dom dla pustelnika, który opiekował się miejscem i gościł wiernych.
Dzięki dokumentom wizyty duszpasterskiej biskupa prałata Ignazio Marii Fraganeschi w 1752 roku dowiadujemy się więcej szczegółów na temat tego, jak musiała wyglądać budowla: miała ona układ wschód – zachód, z fasadą zwróconą na zachód, na tle której częściowo zamknięta przy kaplicy objawień z XV-wieczną drewnianą rzeźbą, przeniesioną później do ołtarza głównego.
Wnętrze posiadało jedną salę z dwoma ołtarzami bocznymi: po lewej stronie znajdował się ołtarz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, dzieło Andrei Mainardiego zwanego Chiaveghino, zachowany do dziś w kościele parafialnym. Prawy ołtarz był poświęcony św. Rocco. Reszta kościoła musiała być w całości pokryta freskami.
Za ołtarzem znajdował się chór z głównymi otworami kościoła.
Po prawej stronie kościoła znajdował się dom pustelnika, po lewej stronie źródło wody święconej.
Kult tego sanktuarium zanikł w połowie XVIII wieku, w związku z czym sanktuarium zostało zlikwidowane, zdekonsekrowane i sprzedane osobom prywatnym, które przekształciły je w gospodarstwo. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznaczono na budowę nowego kościoła parafialnego.
Na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku parafia, przede wszystkim z woli ówczesnego proboszcza parafii prałata Gino Albertiego, podjęła się budowy nowego sanktuarium obok ruin starożytnego budynku według projektu architekta. Claudio Bettinelli z Cremy, który zwyciężył w specjalnie zorganizowanym konkursie architektonicznym.
Pierwszy kamień położono 23 kwietnia 1995 r., a konsekracja odbyła się 5 października 1997 r. w obecności biskupa Cremony, prałata Giulio Nicoliniego.
Ruiny starożytnego budynku zostały odzyskane i odnowione. Ze starożytnego sanktuarium pozostała jedynie część północnej ściany, w kierunku narożnika z przeciwfasadą, na której znajdują się freski przedstawiające św. Ferma, św. Joachima i Annę, św. Obrońcę, św. Karola Boromeusza w adoracji Madonny Loretańskiej, Św. Margherita i Santa Lucia.
W kontekście rozległego, zadbanego terenu zielonego z portykami, kilka metrów od starego sanktuarium, nowy budynek został wybudowany w drugiej połowie lat 90. XX wieku przez architekta. Claudio Bettinelli. Jest to kościół nowoczesny, o zaokrąglonych narożnikach, na którym wyłania się dach z pięcioma rosnącymi żaglami, wznoszącymi się maksymalnie w miejscu przechowywania Najświętszego Sakramentu. Pęd żagli idealnie kontynuuje dzwonnica, zbudowana z dwóch betonowych łopatek.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
