Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny z Pilastrello (Dovera)
Via Quattordici Maggio, 26811 Roncadello
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
8
O sanktuarium:
Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny w Pilastrello (w dialekcie Crema: santüare dala Madòna dal Pilastrèl) to miejsce kultu maryjnego zlokalizowane w Dovera.
Sanktuarium znajduje się w centrum miasta Dovera, przy drodze prowincjonalnej Bergamina.
Według tradycji w roku 1386 Madonna ukazała się młodej dziewczynie o imieniu Katarzyna, głuchoniemej i niesprawnej prawej ręki. Maria oddałaby dziewczynie władzę słuchu i ręki. Do zdarzenia doszło w pobliżu miejskiej fontanny, przy której na filarze namalowano wizerunek Madonny z Dzieciątkiem.
Aby chronić wizerunek Madonny, w pobliżu której miało nastąpić objawienie, zbudowano małą kaplicę. Obok kaplicy zbudowano większy kościół, zwany „dei Santoni”, który przetrwał w niezmienionym stanie do czasów współczesnych, pomimo różnych zastosowań, jakie czyniono z niego na przestrzeni wieków: np. w XVIII w. budynek został zarekwirowany przez księcia Vendôme do celów wojskowych. W 1836 r. w kościele mieścił się szpital dla chorych na epidemię cholery; w 1859 r. Austriacy przekształcili go w koszary i jako taki użytkowany był przez Piemontczyków w 1866 r.; w 1876 r. ponownie wykorzystano go jako szpital, tym razem dla chorych na ospę.
Jeśli chodzi o kaplicę: w 1639 r. była ona w złym stanie zachowania: wizerunek Madonny przeniesiono do kościoła Santoni, a w 1642 r. budynek rozebrano i odbudowano.
W latach 1920-1922 kaplicę częściowo przebudowano, aby spełnić przysięgę złożoną podczas I wojny światowej.
W 1954 roku wizerunek Madonny w kościele Santoni został koronowany przez biskupa prałata Tarcisio Vincenzo Benedettiego.
Uroczyste obchody z okazji 600. rocznicy objawień przygotowano w 1986 roku w obecności kardynała Opilio Rossi.
Zespół dwóch budynków położony jest na zielonym terenie otoczonym płotem z posągami aniołów.
Kościół utrzymany jest w stylu rustykalnym i poprzedzony jest portykiem nawiązującym do folwarków lombardzkich. Na fasadzie, w całości pokrytej freskami, w centralnym miejscu otwiera się prosty portal, zwieńczony lunetą z freskiem Chrystusa wyłaniającego się z grobu. Nad lunetą znajduje się obraz Zwiastowania z postaciami Maryi, Anioła, Ojca Świętego i gołębicy Ducha Świętego. Pośrodku fresku znajduje się okno w kształcie krzyża.
Po bokach fasady dwie duże postacie: św. Krzysztof, obrońca podróżnych i nagłej śmierci bez sakramentów, oraz św. Antoni Opat, obrońca zwierząt i ognia.
Wnętrze posiada jedną salę z absydą zwróconą na wschód. Posiada bardzo rozbudowany aparat obrazowy, szczególnie w dolnej części i na kontuarze. Przedstawione są tam Madonna na tronie, epizody z życia Chrystusa, św. Antoniego Opata, św. Bartłomieja, św. Michała, św. Jakuba i Magdaleny. Znajdują się tu także postacie biskupów i świętych, których niełatwo zidentyfikować, być może San Bassiano (patron diecezji Lodi), San Siro (patron Pawii, od której diecezji Dovera zależna była do 1820 r.) i San Pantaleone (patron diecezji Lodi). diecezja Crema). Inne freski przedstawiają św. Teodorę, Madonnę della Misericordia, odejście Dziewicy, fragmenty Ukrzyżowania, różne etapy życia św. Katarzyny Aleksandryjskiej (obecne tutaj podczas objawienia się Madonny dziewczynie imieniem Katarzyna).
Malowidła pochodzą z końca XVI w. i pierwszej połowy XV w., a ich atrybucja jest niepewna i nie wynika z jednego projektu dekoracji.
Salę od prezbiterium oddziela marmurowa balustrada zbudowana w 1744 roku.
W absydzie znajduje się oryginalna Madonna del Pilastrello, przeniesiona tu w XVII wieku. W prezbiterium znajdują się freski przedstawiające Chrystusa i anioły, które Cesare Alpini przypisuje Antonio Bottazziemu.
Na prawo od kościoła Santoni stoi kaplica przebudowana w 1642 r. i odnowiona w latach 1920–1922 przez kremońskiego architekta Giuseppe de Micheli. Składa się z atrium (prawdopodobnie będącego częścią XVII-wiecznej budowli) ze współczesnymi freskami na sklepieniu autorstwa Renato Fasoli. Na ścianach wizerunki świętych Bernarda i Dominika, których atrybucja jest niepewna. Atrium uzupełniają dwa ołtarze: w jednym znajduje się XVIII-wieczny fresk przedstawiający Objawienie Dziewicy Katarzynie autorstwa Mauro Picenardiego lub Francesco Cornelianiego; drugi fresk pochodzi z 1922 roku i przedstawia Madonnę della Pace, dzieło Cesare Sacchi.
Za atrium znajduje się ośmiokątna sala z kopułą; dominuje drewniana grupa przedstawiająca objawienie Madonny Katarzynie, dzieło stworzone w 1922 roku przez braci kapucynów z Mediolanu. Aparatura dekoracyjna jest nowoczesna, stworzona przez Alessandro Casali i Cesarino Minestrę.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu: