Sanktuarium San Felice (Parabiago)
Via Felice Gajo, 20015 Parabiago Ravello
Sanktuarium Świętego
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Sanktuarium San Felice (Parabiago)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium San Felice jest kościołem o nowoczesnej konstrukcji, położonym w historycznym centrum Parabiago i zależnym od parafii Świętych Gervasio i Protasio (siedziba prepozyta miasta). Kościół był udostępniony do kultu od końca lat czterdziestych XX wieku do 1995 roku, czyli roku śmierci proboszcza Marco Cerianiego, po czym został zamknięty dla zwiedzających. Obecnie odprawia się tam bardzo niewiele nabożeństw.
15 maja 1926 roku senator Felice Gajo podpisał testament, w którym po swojej śmierci 31 grudnia 1935 roku powierzył swojej żonie Idzie Lampugnani zadanie budowy kościoła.
Projekt, powierzony architektowi Giovanni Maggi, któremu udało się stworzyć zarówno wygląd „mauzoleum” ku czci zmarłego, jak i miejsca kultu dla miejscowej ludności, przedstawiał jednonawową świątynię o długości 39 m i 12 m szeroka, z ogromną kwadratową kopułą o wyglądzie imponującej masy o wysokości 38 m, złożonej z 48 kolumn z białego granitu z Baveno.
Wmurowania pierwszego kamienia dokonano 30 maja 1940 r. za sprawą kardynała Schustera, który poświęcił go 2 października 1947 r., ponad rok po jego ukończeniu (11 lipca 1946 r.). Po zakończeniu prac fasadę odsunięto od małego cmentarza kościelnego, z dużą niszą nad drzwiami, wewnątrz której znajduje się posąg San Felice Martire, dzieło Dantego Pariniego. Wewnętrznie dużą nawę zdobią cztery kolumny w kolorze alpejskiej zieleni i ołtarz umieszczony pośrodku.
Jednak kilka lat po konsekracji mamutowa kopuła nie była w stanie utrzymać swojego ciężaru i 20 stycznia 1950 r. około godziny 23:00 zawaliła się nieubłaganie, nie powodując żadnych ofiar, ponieważ kościół był już zamknięty dla zwiedzających o późnej porze; architektowi Fernando Zandzie natychmiast zlecono zaprojektowanie nowej kopuły, nadal kwadratowej i otoczonej kolumnami, ale znacznie mniejszej niż poprzednia.
Wewnątrz kościoła znajdują się freski Vanniego Rossiego, inne rzeźby i płaskorzeźby Pariniego, płótno Madonna Różańcowa nad bocznym ołtarzem o tej samej nazwie oraz 15 Tajemnic oświetlonych na miedzi przez Primo Lavagniniego, popiersie senatora z brązu wyrzeźbiony przez Silvio Monfriniego i witraże Aristide Albertella. Sanktuarium nie posiada dzwonów.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
