Sanktuarium Madonna della Riva (Angera)
Piazza Giuseppe Garibaldi, 21021 Angera
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
5
Sanktuarium Madonna della Riva (Angera)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Na brzegu jeziora Angera, zamykając Piazza Garibaldi przed austriackim portem, znajduje się sanktuarium Madonny della Riva, zbudowane po cudzie, który według tradycji miał miejsce 27 czerwca 1657 roku i które stało się ośrodkiem kultu maryjnego.
W tym miejscu znajdowała się niegdyś prosta wiejska kapitela wotywna umieszczona pod ścianą domu Berna, z wizerunkiem Madonny karmiącej Dzieciątko Jezus, freskiem z 1443 roku.
«W roku 1657, 27 czerwca, miał miejsce cud pocenia się krwi, który można zobaczyć na czole błogosławionej Dziewicy, podobnie jak na bocznej ścianie drzwi prowadzących do Casa Berna. Jak postulujemy, różne dziewczęta z Angery wykonały girlandę z kwiatów na wspomnianym wizerunku. A kobieta, która przechodziła obok i klękała, aby powitać boski obraz Zdrowaś Maryjo, zauważyła, że z jej twarzy wypływała krew, a potem jeszcze więcej krwi. Kobieta przerażona tym faktem krzyczała, że to cud. Interweniował rektor Giorgio Castiglioni i osuszył cudowną krew białym prześcieradłem”
(Z Księgi chrztów, zgonów, ślubów i bierzmowań z lat 1678-1704, z adnotacją prepozyta Aicardo i koadiutora Gatto).
Po cudzie postanowiono włączyć dzieło do monumentalnego sanktuarium. Oryginalny projekt sanktuarium, dzieło mediolańskiego architekta Gerolamo Quadrio, przewidywał duży budynek z salą centralną w kształcie wydłużonego ośmiokąta, z kolumnadami i portykami wokół fasady, dwiema dzwonnicami na skrzyżowaniu kolumnad oraz dwiema dużymi zakrystii po bokach prezbiterium. Jeśli zostanie ukończony zgodnie z planem, jego fasada osiągnie ponad połowę wielkości obecnego portu dla łodzi.
Pierwszy kamień wmurowano 10 sierpnia 1662 r., można było wybudować jedynie chór i prezbiterium. Brak funduszy i inne trudności, które pojawiły się w trakcie budowy, uniemożliwiły pełną realizację projektu, zatem sanktuarium pozostało dziełem niedokończonym, co wyraźnie widać po jego wyglądzie zewnętrznym.
W 1753 roku na tylnej stronie dachu dobudowano niewielką dzwonnicę, a w 1943 roku niebezpieczną fasadę wzmocniono nowoczesnym systemem ściennym, zaprojektowanym przez architekta Rino Ferriniego z Angery.
Wśród zachowanych we wnętrzu dzieł sztuki znajdują się drzwi dawnych organów Prepositurale S. Maria Assunta przedstawiające wizytę San Carlo w Trzech Dolinach, przypisywane Genovesino około 1620 roku.
Na prawej ścianie znajduje się pięć obrazów: Wniebowstąpienie i Wniebowzięcie przypisywane Isidoro Bianchi; Madonna z Dzieciątkiem i świętymi; Narodzenia i Pokłonu Trzech Króli nieznanego autora, przypisywanego XVII-wiecznym szkołom lombardzkim.
Na ołtarzu głównym znajduje się czczony obraz Madonny z Dzieciątkiem, oderwany od pierwotnej ściany i otoczony dużym płótnem przedstawiającym chwałę Aniołów, dzieło XVII-wieczne. Z tyłu ołtarza znajduje się Ukrzyżowanie.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
