Kościół Santa Maria della Lizza (Alezio)
Via del Santuario, 73011 Alezio
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
4
Kościół Santa Maria della Lizza (Alezio)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Kościół Santa Maria della Lizza, czyli dell'Alizza, to kościół w Alezio w prowincji Lecce.
W XIII wieku po zniszczeniu i oblężeniu samego miasta stała się pro tempore katedrą historycznej diecezji Gallipoli.
Został zbudowany pomiędzy drugą połową XII a pierwszą połową XIII wieku w okresie dominacji Normanów i Szwabii. Jednakże jeden z zachowanych we wnętrzu fresków, utrzymany w wyraźnym stylu bazyliańskim, wskazywałby na wcześniejsze datowanie, sięgające około dwóch wieków. Po oblężeniu Gallipoli (1268-69) przez Karola I Anjou, kościół został podniesiony do rangi biskupiej i poświęcony Santa Maria de Cruciata. Wydarzenie to dokumentuje list papieża Jana XXII, który z Awinionu nawoływał Milezia, biskupa Gallipoli, i wszystkich wiernych do gromadzenia środków na „budowę i odbudowę” katedry w „Alicji”. Został podniesiony do rangi sanktuarium w 1950 roku przez biskupa Nicolę Margiottę.
Budynek ma plan krzyża łacińskiego, z wysuniętymi ramionami transeptu. Absyda zwrócona jest na wschód. Na zewnątrz, pod północną fasadą, Karol I z Anjou kazał zbudować pronaos z wieżyczką do celów obronnych. Pronaos otwierają ostrołukowe sklepienia i sklepienie żebrowe z zoomorficznymi kapitelami.
Zachowane we wnętrzu freski pochodzą z różnych epok i można je podzielić na trzy główne fazy, przypadające na okres od XII do XVI wieku. Na wewnętrznej ścianie transeptu zwróconej na południe widnieje Oblicze Madonny, uważane za jedyny zachowany element pierwotnej dekoracji malarskiej. Freski przedstawiające św. Helenę i Zwiastowanie (wejście z lewej strony), św. Szczepana i proroka Eliasza (transept południowy) pochodzą z XIII wieku. Pozostałe freski powstały między XV a XVI wiekiem: św. Antoni z Padwy i św. Petronilla (północny transept), Dziewica z Dzieciątkiem (południowy transept), Dormitio Virginis, Dwóch Świętych Biskupów (lewa ściana nawy), Narodzenia i Madonny oraz Dziecko (na przeciwległej ścianie).
W kościele zachowało się kilka dzieł sztuki (Ukrzyżowanie, San Carlo Boromeusz, Święte Dusze Czyśćcowe, San Francesco in Preghiera, San Pancrazio Blessing), datowanych na koniec XVI i początek XVII wieku, przypisywany pochodzący z Gallipoli Gian Domenico Catalano i jego szkole.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
