Sanktuarium Leporano (Camigliano)
Strada Vicinale Chiesa, 81040 Camigliano
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
1
Sanktuarium Leporano (Camigliano)
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Leporano położone jest na niewielkim wzgórzu Monte Grande, odgałęzieniu Monte Maggiore, skąd góruje nad małą średniowieczną wioską Leporano, wioską gminy Camigliano, w prowincji Caserta.
Sanktuarium jest poświęcone „Marii SS. ad rotam montium” i jest jednym z najstarszych sanktuariów maryjnych we Włoszech; położony jest na północ od starożytnej wioski, na kamienistym wzgórzu 160 m n.p.m., w otoczeniu wielowiekowych drzew oliwnych. Pierwotne jądro datuje się na rok tysiączny.
Dziś sanktuarium jest celem licznych pielgrzymek, a jego sława rozprzestrzeniła się poza granice Kampanii. Miejsce to jest jednym z najbardziej sugestywnych w Terra di Lavoro, dzięki bujnej przyrodzie i absolutnej ciszy, które sprawiają, że sanktuarium jest oazą spokoju i medytacji dla wiernych.
Najbardziej ugruntowaną i rozpowszechnioną etymologią jest ta, która wywodzi nazwę Leporano od zająca, charakterystycznej dla tego miejsca zabawy. Accademia della Crusca faktycznie rejestruje levre, leure, jako odmiany zająca. Symbol przedstawiony na marmurowym herbie ściennym w południowej elewacji dzwonnicy dołączonej do sanktuarium faktycznie przedstawia dwa zwrócone do siebie zające z hasłem „Dormientes Vigilant”. To motto powtarzałoby cechę charakterystyczną tych zwierząt, które są zawsze czujne i gotowe do ucieczki przed każdym niebezpieczeństwem; co byłoby zgodne z tradycyjną przebiegłością człowieka z gór. Na uwagę zasługuje teoria, według której „gwarowa” nazwa ośrodka „Luràn” wywodzi się od etruskiego imienia bogini Afrodyty (dokładnie Turàn).
Pierwotny rdzeń, datowany na rok tysiączny, składał się z małej kaplicy, która obejmowała edykułę, w której przedstawiona jest Święta Dziewica. Mała świątynia została zbudowana w miejscu, gdzie podobno objawiła się Madonna; jedyną drogą prowadzącą do kaplicy był szlak dla mułów, który przecinając Monte Grande łączył Leporano z pobliską gminą Bellona.
Pierwotną konstrukcję powiększono w 1577 r., o czym przypomina starożytny napis umieszczony w imponującym portalu wejściowym.
Budynek ma plan prostokąta i rozwija się wzdłuż głównej osi (zachód-wschód), na końcach której znajdują się odpowiednio ołtarz i wejście. Fabryka nie jest duża i ma rustykalną fasadę naznaczoną czasem, z barbakanami wzmacniającymi starożytne mury, rozmieszczonymi po długich bokach sanktuarium od południa i północy. Od strony południowej znajduje się niewielka klatka schodowa umożliwiająca dostęp do zakrystii od zewnątrz.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
