Sanktuarium Madonny del Tufo (Rocca di Papa)
Via Ariccia, 00074 Rocca di Papa
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Sanktuarium Madonny del Tufo (Rocca di Papa)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Madonna del Tufo jest katolickim miejscem kultu w Rocca di Papa.
Początki sanktuarium Madonny del Tufo sięgają wydarzenia, które według tradycji miało miejsce w 1490 r.: od góry Cavo oderwał się głaz o masie 150 kwintali i miał uderzyć podróżnika. Modlił się do Najświętszej Maryi Panny o uratowanie mu życia, a głaz zatrzymał się natychmiast, nie uderzając go. Mężczyzna w dowód wdzięczności kazał wybudować mały kościółek, w którym umieszczono duży głaz, na którym malarz Antoniazzo Romano namalował wizerunek Madonny.
Dokładna data budowy sanktuarium nie jest pewna, przypuszcza się jednak, że powstała ona na początku XVI wieku; po raz pierwszy wspomniano o tym w dekrecie kardynała Gallo z diecezji Frascati z dnia 25 września 1592 r., który wspomina o „dochodach i majątku małego kościoła Tufo wraz z dochodami i majątkiem San Sebastiani i San Pietro w jaskini Monte (lub Monte Cavo)”.
W 1723 r. kardynał Giudice nakazał rozpoczęcie ważnych renowacji, w tym wymianę nawierzchni podłogi, rozbiórkę stopnia ołtarza i renowację namalowanego na głazie wizerunku Madonny. Dla tego ostatniego renowacja spowodowała bardzo poważny problem: niedoświadczony malarz Flavio Santovetti podczas renowacji zatarł wizerunek Madonny w głazie. Według autora Sciamplicottiego obraz potraktowano „wbrew jakiemukolwiek nakazowi właściwej władzy” i z tego powodu Santovettiego zamknięto na sześć miesięcy w więzieniu. Inne renowacje miały miejsce w latach 1780 i 1792 na zlecenie księcia Andrei Dorii, powiązanego pokrewieństwem z kardynałem Giorgio.
Prace nad rozbudową kościoła zakończyły się w 1854 roku, kiedy architekt Domenico Tannetti z Accademia di San Luca wykonał fasadę peperino na zlecenie ówczesnego burmistrza Giacomo Bottiego (z Rocchi, ale pochodzącego z Albenga w Ligurii.
Ostatecznie, po przekazaniu Ojcom Trynitarzy, w 1931 roku został odbudowany od podstaw, według projektu architekta Don Salvatore Spadaro. Obecna budowla jest jednonawowa, z kilkoma bocznymi kaplicami poświęconymi czci Najświętszej Maryi Panny i żołnierzom poległym podczas I i II wojny światowej. W pobliżu basenu absydy znajduje się ołtarz, nad którym dominuje głazowy bohater „cudu”.
W dniu 24 sierpnia 2010 roku, wzorem swoich poprzedników Pawła VI i Jana Pawła II, papież Benedykt XVI odwiedził sanktuarium w sposób ściśle prywatny, prowadząc popołudniowe nieszpory wspólnie z proboszczem, o. Luigi Buonocore.
W 1869 roku tworząca się Unia Pobożna, której założycielem był naukowiec Michele Stefano De Rossi, zwróciła się do władz Watykanu z prośbą o zezwolenie na koronację „Świętego Wizerunku Tufu”. Prośbę złożoną przez Niccolę Clarelli Parracciani, biskupa Frascati, po nieco ponad roku, 11 września 1870 roku, przyjęła Kapituła Watykańska. Zbieg zatwierdzenia prośby z powstaniami, które doprowadziłyby do naruszenia Porta Pia, spowodował, że uroczystość została przeniesiona na sierpień 1872 roku, w pierwszą niedzielę po Ferragosto, kiedy obchodzona jest rocznica Marii Assunty w Cielo, a zatem parafii miasta.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
