Sanktuarium Cornabusa (Cepino)
Sentiero della Cornabusa, 24038 Cepino
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Sanktuarium Cornabusa (Cepino)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Madonna della Cornabusa, znane jako Sanktuarium Cornabusa, jest katolickim miejscem kultu w wiosce Cepino w gminie Sant'Omobono Terme, w prowincji Bergamo, w Valle Imagna i jest poświęcone Madonnie Addolorata. Podziemny kościół w całości powstał z naturalnej jaskini, z której wydobywa się źródło wody.
Historia kościoła sięga lat 1350-1440, czasów wojny, która od pewnego czasu nękała dolinę pomiędzy Gwelfami i Gibelinami. Aby uniknąć tych starć, mieszkańcy wioski Cepino schronili się w jaskini (w gwarze büsa). Duża naturalna jaskinia utworzona pomiędzy dwiema ścianami górskimi. Niektóre kobiety przyniosły drewnianą figurę Matki Boskiej Bolesnej i uchodźcy kierowali swoje modlitwy do tej statuetki. Wszyscy zostali uratowani i w podziękowaniu pozostawili obraz Madonny w jaskini, przekształcając tę jaskinię w miejsce kultu. Według tradycji, po latach głuchoniema młoda kobieta modliła się do obrazu Matki Boskiej i uzyskała uzdrowienie z choroby, odzyskując zmysł słuchu. Tradycja głosi, że statuetka przyniesiona do kościoła parafialnego w Cepino w cudowny sposób powróciła pewnej nocy i znalazła się w jaskini. W ten sposób rozpoczęło się nabożeństwo do Madonny z jaskini. Wszystko to doprowadziło do zatwierdzenia nabożeństwa, które 4 lutego 1510 r. stało się oficjalne wraz z koncesją na używanie jaskini do sprawowania Eucharystii.
Kościół był także miejscem modlitwy i rekolekcji Dona (a później kardynała) Angelo Roncalliego, zanim został papieżem.
Na początku XX wieku w celu umocnienia przestrzeni przed jaskinią zbudowano mur, który jednak po krótkim czasie się zawalił i został odbudowany z nową drogą dojazdową.
Sanktuarium, ze względu na swoje odległe położenie i wycieki wody deszczowej ze stropu, jest zamknięte w okresie zimowym i co roku ponownie otwierane dla pielgrzymów w Poniedziałek Wielkanocny.
Na pamiątkę sanktuarium w każdą drugą sobotę września w Valle Imagna odprawiane są msze w świętym miejscu, odbywa się procesja z pochodniami prowadząca do jaskini, a w miasteczku poniżej rozpalane są ogniska.
Do sanktuarium można dotrzeć zarówno drogą, jak i różnymi ścieżkami dla pieszych. Wzdłuż głównej ścieżki znajduje się siedem kapliczek poświęconych siedmiu boleściom Maryi, natomiast tuż przed jaskinią znajduje się ósma kaplica poświęcona cudownemu uzdrowieniu młodej głuchoniemej dziewczynki. Wejście poprzedzające jaskinię zamknięte jest balustradą, która nadal umożliwia adorację i obejrzenie podobizny maryjnej. Jaskinia jest duża, a jednocześnie bardzo prosta konstrukcyjnie. Prezbiterium poprzedzone jest dwoma stopniami umieszczonymi po obu stronach. Basen znajdujący się na końcu absydy przedstawia chrzest. W tabernakulum znajduje się posąg Piety. Kościół nie posiada marmurowego i artystycznego wyposażenia, lecz raczej stalaktyty. Jednocześnie nie ma tam organów i w chwilach ciszy słychać wypływ wody ze strumienia.
W jaskini zachowało się wiele wotów i nagrobków, które wierni składali w podziękowaniu za otrzymane łaski.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
