Holybreak - Sanktuarium Madonna della Libera (Castellammare di Stabia)

Sanktuarium Madonna della Libera (Castellammare di Stabia)

Via Madonna della Libera, 80053 Castellammare di Stabia

Sanktuarium Maryjne

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

O sanktuarium:

Sanktuarium Madonna della Libera to kościół w Castellammare di Stabia, położony w wiosce Madonna della Libera, na obszarze zwanym Camarelle, na górze San Cataldo: należy do parafii kościoła San Matteo. Około X wieku, na obszarze znanym jako Camarelle, rozwinęła się mała społeczność mnichów benedyktyńskich, którzy namalowali w naturalnej niszy Madonnę z Dzieciątkiem w ramionach i po bokach świętych Jana Ewangelisty i Cataldo lub, co mniej prawdopodobne, biskupa Sorrento, Valerio: Między XII a XIII wiekiem mnisi opuścili ten obszar, a obraz został przykryty ścianą, na której ten sam obraz został pokryty freskiem, z tą różnicą, że święty Catellus został przedstawiony po lewej stronie Dziewicy: zakrycie miało prawdopodobnie na celu ochronę fresku przed ikonoklazmem. W XV wieku posiadłość została sprzedana pani Isabelli del Giglio, która kazała zbudować małą kaplicę wokół malowanej skały, poświęconą świętemu Cataldo, być może po cudownym wydarzeniu. W 1819 roku mała świątynia była w takim stanie rozkładu i opuszczenia, że biskup Bernardo della Torre postanowił ją zamknąć. Po tym wydarzeniu kościół przeszedł w ręce rodziny Correa, która w 1831 roku przekazała go braciom Saccaridi, dwóm księżom, którzy odrestaurowali i powiększyli go do dawnej świetności, tak bardzo, że w 1833 roku biskup Angelo Maria Scanzano ponownie otworzył go dla kultu. W 1897 roku kościół został przekazany braciom kapucynom. W 1939 roku, po pracach renowacyjnych, usunięto ścianę, na której znajdował się fresk, odsłaniając w ten sposób oryginalny obraz, który można oglądać do dziś: dalsze badania ujawniły obecność innego obrazu pod obecnym. W tym okresie kult Madonny della Libera wzrósł nieproporcjonalnie, o czym świadczą liczne wota, do tego stopnia, że ówczesny biskup poprosił o ukoronowanie Madonny, co miało miejsce w 1965 roku. Od tego samego roku kościół został znacznie powiększony, uzyskując swój obecny wygląd, a w latach 80. zbudowano schronisko dla wiernych, a także kilka sal konferencyjnych. Pierwszy kościół składał się z trzech pomieszczeń oddzielonych od siebie dwoma łukami, które zostały włączone do obecnej struktury. Kościół ma typową architekturę bazyliki, o powierzchni 187 m², z dwoma wejściami, jednym głównym i jednym bocznym: to ostatnie ma trójkątny tympanon zwieńczony dwoma okrągłymi otworami chronionymi żelazną kratą; nad bocznym wejściem znajduje się okno należące do małej celi zwieńczonej z kolei małą niszą z dwoma małymi dzwonami. Wnętrze charakteryzuje się trzema wąskimi nawami, centralną, w której znajdują się ławki i dwiema nawami bocznymi: nie ma większych elementów dekoracyjnych, z wyjątkiem kilku małych kaplic, w których znajduje się rzeźba przedstawiająca świętego Franciszka i świętego Rafała Archanioła oraz obraz przedstawiający objawienie Archanioła Gabriela świętym Catellusowi i Antoninusowi. Na ołtarzu głównym znajduje się obraz, od którego pochodzi nazwa całego kompleksu: jest to fresk z IX-XII wieku, wykonany w stylu bizantyjskim, ozdobiony elementami hellenistycznymi, przypisywany nieznanemu artyście, przedstawiający Madonnę Czułości, lepiej znaną jako Madonna Wolności, trzymającą w ramionach dziecko, a po jej bokach Jana Ewangelistę i świętego Cataldo lub Valerio, biskupa Sorrento: został określony jako klejnot sztuki bizantyjskiej. U podstawy narysowany jest mały modlący się mężczyzna, być może autor lub zleceniodawca obrazu. Całe dzieło jest prawie naturalnej wielkości, około 1 metra 65 centymetrów. Obok małego kościoła znajduje się mała zakrystia zawierająca byłe wota.

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu: