Holybreak - Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny z Góry Altino (Albino)

Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny z Góry Altino (Albino)

Via Santuario di Altino, 24025 Albino

Sanktuarium Maryjne

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

Źródło: Wikimedia Commons

O sanktuarium:

Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny na górze Altino znajduje się na górze Altino, w wiosce Vall'Alta w Albino i jest poświęcone cudownemu objawieniu Dziewicy w dniu 23 lipca 1496 r. 23 lipca 1496 roku Quinto Foglia, z zawodu palacz węgla drzewnego, wraz z dwoma synami wyciął kilka roślin na górze Altino, aby odzyskać drewno i wyprodukować węgiel na sprzedaż. Dzień był bardzo gorący i jego zmęczone dzieci skarżyły się na pragnienie. Ojciec wiedząc, że jest zbyt daleko od płynącej dnem doliny rzeki Serio, zawierzył swoją modlitwę Madonnie. Jego zaufanie zostało nagrodzone. Dziewica ukazała mu się na miejscu i kazała mu uderzyć sierpem w skałę. Dokładnie od tego momentu zaczęła płynąć świeża woda źródlana, która ugasiła pragnienie Jego dzieci i nadal płynie. To cud zaufania, jakim człowiek obdarzył osobę, która według niego była mu najbliższa i potrafiła mu pomóc w potrzebie. Na miejscu objawienia miejscowi mieszkańcy zbudowali małą kaplicę. Cud wody i objawienie Madonny początkowo doprowadziły do budowy małej kaplicy wotywnej, zgodnie z tradycją istniejącą już 5 września 1496 r., ale liczba wiernych, którzy w dalszym ciągu gromadzili się w tym miejscu, sprawiła, że z biegiem czasu stało się to konieczne osiemdziesięciu lat do budowy sanktuarium, które pozostało niezmienione do końca XVII wieku i które obejmowało pierwotny budynek. Na początku XVII w. kościół powiększono, na belce wejściowej widnieje data 1611 r. W tym czasie kościół miał więc już budowę trójnawową, przy czym środkowa była szersza i połączona z prezbiterium, gdzie znajdowała się prezbiterium. ołtarz – Gian Paolo Cavagna „Zejście Ducha Świętego”, płótno, które następnie usunięto w 1865 r. i zastąpiono grupą rzeźb Madonna a Quinto Foglia i jej dwóch synów. W 1919 roku na głowę Dziewicy nałożono złotą koronę. W 1848 roku powiększono prezbiterium poprzez pokrycie XIV-wiecznych fresków w celu wykonania sztukaterii wnęki, w której mieściłaby się grupa rzeźbiarska. Na początku XX w. dokonano ponownej rozbudowy sanktuarium według projektu Luigiego Angeliniego. Do lokalu dobudowano kancelarię, odbudowano dzwonnicę, duży łuk wejściowy przesunięto na początek alei łączącej się z klatką schodową prowadzącą do kościoła, prace trwały aż do roku 1930, kiedy to poświęcono kościół oraz kompleks budynków w 1935 roku przez biskupa Adriano Bernareggiego. Od 1970 r. prowadzono liczne prace mające na celu poszerzenie drogi łączącej górę Altino z wioską Vall'Alta, aby zapewnić wiernym łatwiejszy dojazd, nawet środkami transportu publicznego. 23 lipca 1989 roku na szczycie dzwonnicy umieszczono złotą figurę Madonny. Trwanie odbywało się poprzez przetapianie złotych przedmiotów ofiarowanych przez wiernych. Woda wypływająca ze skały będącej przedmiotem cudu widoczna jest przez osłoniętą szkłem wnękę z tyłu kościoła, a wierni mogą ją pić i zbierać poprzez znajdującą się obok małą fontannę. Zespół sanktuarium składa się z kilku obiektów rozmieszczonych wokół kościoła, jego centralnej części i serca budynków. Do kościoła można dojść po szerokich schodach prowadzących na portyk biegnący wzdłuż całego frontu i części boków budynku. Wnętrze posiada trzy nawy, przykryte sklepieniami krzyżowymi. Większa i szersza nawa główna prowadzi do podwyższonego o stopień prezbiterium, poprzedzonego łukiem triumfalnym. W nawach bocznych znajdują się ostrołukowe okna z kolorowym szkłem. W nawie po prawej stronie znajduje się obraz Matki Boskiej ze św. Rochem i św. Janem Chrzcicielem pędzla Giuseppe Morettiego da Vertova z 1844 r., natomiast w nawie bocznej – Madonna czułości autorstwa nieznanego artysty. W prezbiterium zachowały się freski z XVI w.: cykl Opowieści Maryi złożony ze Zwiastowania śmierci, Wniebowzięcia i prawie zaginionego Dormitio Virginis, dzieła przypisywane Krzysztofowi Baschenisowi Starszemu datowane na około 1580 rok. W prezbiterium zachowały się także dwie Madonny del latte, które trudno przypisać i prawdopodobnie stanowią wota. «„Liść Quinto, dzieci, ziemia zostały wykonane specjalnie i nie ma co do tego wątpliwości, że wyszły dobrze; dla głównej bohaterki, Madonny, gotowy posąg został najlepiej dostosowany”»

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu: