Sanktuarium 艢wi臋tego Krucyfiksu (Desio)
Via Giovanni Maria Lampugnani 39, 20832 Desio
Miejsce z Relikwiami
UDOST臉PNIJ
ZAPISZ
7
Sanktuarium 艢wi臋tego Krucyfiksu (Desio)
殴r贸d艂o: Wikimedia Commons
殴r贸d艂o: Wikimedia Commons
殴r贸d艂o: Wikimedia Commons
殴r贸d艂o: Wikimedia Commons
殴r贸d艂o: Wikimedia Commons
殴r贸d艂o: Wikimedia Commons
殴r贸d艂o: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium 艢wi臋tego Krucyfiksu z Desio znajduje si臋 przy via Lampugnani 39.
Dzisiejsza konstrukcja, dzie艂o in偶yniera Spirito Marii Chiappetty, utrzymana jest w stylu neogotyckim i zosta艂a po艣wi臋cona 26 lipca 1913 roku przez arcybiskupa Mediolanu, kardyna艂a Andre臋 Ferrari.
Wewn膮trz na uwag臋 zas艂uguje o艂tarz g艂贸wny z polichromowanego marmuru w stylu neogotyckim, zawieraj膮cy podobizn臋 Naszego Pana na Krzy偶u z ko艅ca XVI w., obiekt powszechnej czci, ukoronowany przez kardyna艂a Ildefonso Schustera w 1948 r. jako g艂osowanie obywateli Desio za ochron臋 uzyskan膮 przed bombardowaniami podczas wojny.
W艣r贸d innych d贸br artystycznych mo偶na wymieni膰 XIX-wieczn膮 kopi臋 akademick膮 poliptyku Sant'Andrea autorstwa Mantegny, XVII-wieczny olej na p艂贸tnie przedstawiaj膮cy 艣w. Bart艂omieja Aposto艂a (podarowany w 1941 r. ku pami臋ci ks. Paolo Rigamontiego, kapelana szpitala miejskiego, autorstwa jego kuzyna P. Cermenati) oraz Ecce Homo w stylu Caravaggia z ko艅ca XVII wieku.
Malowid艂a w niecce absydy przedstawiaj膮 siedem sakrament贸w i s膮 dzie艂em wsp贸艂czesnego malarza Alberto Boganiego z Como, tak偶e autorstwa artysty s膮 przedstawienia Madonny i 艣w. J贸zefa na zako艅czeniach obu naw bocznych.
Dwa o艂tarze boczne, znajduj膮ce si臋 na ko艅cach krzy偶a centralnego, po艣wi臋cone s膮 odpowiednio Madonnie del Carmelo i 艣w. Franciszkowi z Asy偶u.
Liczne zachowane relikwie i wota z艂o偶one za otrzymane 艂aski.
Smuk艂a dzwonnica osi膮ga wysoko艣膰 oko艂o 30 metr贸w na szczycie miedzianej iglicy i zawiera w swojej celi 5 dzwon贸w (podarowanych przez rodzin臋 w艂a艣cicieli sklep贸w spo偶ywczych Sala) w tonacji mieszkania A, odlanych w 1948 roku przez odlewni臋 Carlo Ottolina z Seregno, 3 z poprzednich dzwon贸w z 1936 roku po艣wi臋cono, aby ocali膰 znacznie bardziej znane w bazylice przed zarekwirowaniem na cele wojenne.
Historia tego miejsca kultu jest bardzo stara i z艂o偶ona, przed wyburzeniem pod budow臋 obecnego budynku znajdowa艂o si臋 oratorium San Bartolomeo, o kt贸rym wspomina艂 ju偶 w XIII wieku Goffredo da Bussero w Liber Notitiae Sanctorum Mediolani i nast臋pnie podczas wizyty w 1567 r. ojca Lionetta da Clivone, kt贸ry przedstawi艂 nam pierwszy dok艂adny opis staro偶ytnej budowli.
Budynek mia艂 bardzo rozwini臋ty pod wzgl臋dem wysoko艣ci kwadratowy kszta艂t (oko艂o 6,6 x 6,5 x 11,3 m). Odpowiednio przykryty, mia艂 prost膮, gruntow膮 pod艂og臋, a 艣ciany by艂y pe艂ne p臋kni臋膰. Wizytator apostolski wspomina obecno艣膰 pojedynczego, pozbawionego ozd贸b o艂tarza, obok kt贸rego umieszczono chrzcielnic臋, co wynika z kontrastu pomi臋dzy lombardzkim, aria艅skim centrum placu, posiadaj膮cym inn膮 chrzcielnic臋, a rzymskokatolickim z dzielnicy Vigana (p贸藕niej Dugana).
W nast臋pnych stuleciach oratorium San Bartolomeo prze偶y艂o g艂臋boki kryzys, by膰 mo偶e spowodowany przybyciem franciszkan贸w na tereny obecnie zajmowane przez Torre del Palagi.
W 1570 roku za艂o偶ono Bractwo 艢wi臋tego Krzy偶a, stowarzyszenie, kt贸re trwa艂o do XVIII wieku, a nast臋pnie zosta艂o zlikwidowane dekretami cesarza J贸zefa II o bractwach.
W latach 1567-1596 przeprowadzono w budynku szeroko zakrojone prace restauratorskie, dodaj膮c w przestrzeni za o艂tarzem pomieszczenie dla ch贸ru; w tym ostatnim dniu obecny jest 艣wi臋ty krucyfiks. Prace rozbudowy nast膮pi艂y w roku 1680. W 1850 roku powsta艂a boczna kaplica po艣wi臋cona Madonnie oraz nowy marmurowy o艂tarz g艂贸wny wed艂ug projektu in偶yniera. Villoresi.
W zwi膮zku ze wzrostem liczby ludno艣ci na pocz膮tku XX w. oratorium okaza艂o si臋 niewystarczaj膮ce i w 1912 r. rozpocz臋to budow臋 dzisiejszego sanktuarium.
艢wi臋to sanktuarium pierwotnie obchodzono 11 maja na pami膮tk臋 cudownego deszczu, kt贸ry spad艂 po procesji nios膮cej krucyfiks po d艂ugim okresie suszy w 1817 r. Od 1820 r. triduum wyznaczono na 9-11 maja. Po kr贸tkim czasie 艣wi臋to to przeniesiono na czwart膮 niedziel臋 pa藕dziernika i mia艂o by膰 swego rodzaju 艣wi臋tem dzi臋kczynienia za rok rolniczy. Z tej okazji odby艂a si臋 d艂ugo wyczekiwana loteria, kt贸rej g艂贸wn膮 nagrod膮 by艂 tradycyjnie prosiak. Po kasacie klasztoru franciszkan贸w oratorium 艣w. Bart艂omieja uzyska艂o przywilej uzyskania odpustu przebaczenia z Asy偶u.
W 1925 r. na polecenie papie偶a Piusa W zwi膮zku z najnowszymi reformami liturgicznymi i kalendarzowymi uroczysto艣膰 Chrystusa Kr贸la przypada na ostatni膮 niedziel臋 roku liturgicznego (niedziela przypadaj膮ca mi臋dzy 5 a 11 listopada) i w t臋 niedziel臋 przypada tak偶e 艣wi臋to sanktuarium.
Mapa:
Sanktuaria w pobli偶u:
