Holybreak - Sanktuarium Miłości Miłosiernej (Todi)

Sanktuarium Miłości Miłosiernej (Todi)

Strada provinciale di Collevalenza, 06059 TodiColvalenza

Sanktuarium Pańskie

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

Źródło: Wikimedia Commons

O sanktuarium:

Sanktuarium Miłości Miłosiernej to katolickie miejsce kultu położone w Collevalenza, wiosce gminy Todi, w prowincji Perugia. 18 sierpnia 1951 roku Matka Speranza, założycielka Zgromadzenia Służebnic Miłosiernej Miłości, znanego również jako Speranza di Gesù Alhama Valera, osiedliła się w małym miasteczku Collevalenza, na południowy wschód od Todi. Zaledwie trzy dni wcześniej założył w Rzymie Synów Miłości Miłosiernej, męską gałąź swojej rodziny zakonnej. Tutaj zrozumiał, że musi w pobliżu miasta zbudować sanktuarium poświęcone miłosiernej miłości Boga. Projekt sanktuarium powierzono hiszpańskiemu architektowi Julio Lafuente, a budowę kompleksu rozpoczęto w 1953 roku. W 1965 roku, po ukończeniu górnego kościoła, uroczyście poświęcił go kardynał Alfredo Ottaviani, natomiast reszta zespołu została ukończona w 1974 roku. 22 listopada 1981 roku sanktuarium odwiedził papież Jan Paweł II, odprawiając mszę świętą i podnosząc je do godności bazyliki mniejszej. Po śmierci Nadziei Jezusa Alhamy Valery (8 lutego 1983) jej ciało zostało pochowane w krypcie kościoła. Od 6 kwietnia 2013 r., w wigilię niedzieli w albisie, święta Bożego Miłosierdzia, w sanktuarium na stałe znajduje się relikwia Jana Pawła II, składająca się z fragmentu materiału nasączonego krwią świętego. Sanktuarium znajduje się na północny zachód od historycznego centrum Collevalenza, tuż za nim. Bazylika poprzedzona jest długą klatką schodową i posiada płaską fasadę, której dolną część charakteryzuje portyk składający się z nieco wystającego baldachimu, a w górnej części duże okno. Na prawo od bazyliki wznosi się wysoka dzwonnica ze zwieńczeniem w kształcie krzyża. Wnętrze kościoła jest jednonawowe z sześcioma kaplicami po każdej stronie; te ostatnie składają się z cylindrów w połowie włożonych do samej nawy; okładzina ścienna jest z odsłoniętych cegieł. Nawę nakrywa dach płaski, betonowy strop ze stożkową latarnią nawiązującą do prezbiterium. Część prezbiterium, podwyższona o kilka stopni w porównaniu z resztą kościoła, jest w całości z białego marmuru i mieści ołtarz główny pośrodku z siedziskiem za nim, ambonę po lewej stronie i tabernakulum po prawej stronie, na mała kolumna. Krypta bazyliki nawiązuje do struktury kościoła górnego. Poświęcony Maryi Pośredniczce, mieści grób Matki Speranzy za ołtarzem, nad którym dominuje niska mozaikowa kopuła. Częścią sanktuarium jest także kaplica Miłości Miłosiernej, zwana także kościołem Ukrzyżowania, na planie krzyża łacińskiego, charakteryzująca się stropem z drewna larix sibirica i cennym Krucyfiksem umieszczonym nad ołtarzem, rzeźbą z 1930 r., w której Matka Speranza od Jezusa chciała podkreślić miłość Jezusa do ludzi. Na prawo od prezbiterium znajdują się organy Tamburini opus 531, zbudowane w 1966 r. Po raz pierwszy zostały odrestaurowane w 1980 r., a po raz drugi przez Alessandro Giacobazziego w latach 2012-2013, a następnie zainaugurowane 9 lutego 2013 r. koncertem prowadzone przez Lucę Di Donato (który był również konsultantem interwencji), Stefano Pelliniego i tenora Alessandro Brustenghi, OFM. Instrument ma przekładnię elektryczną i jest ustawiony na dwóch nałożonych na siebie stalliach chórowych, bez ekspozycji, z wyjątkiem obudowy ekspresyjnej, gdzie tworzą ją główne piszczałki. Posiada 54 rejestry. Konsola, będąca samodzielnym meblem, znajduje się na podłodze za prezbiterium i posiada trzy klawiatury po 61 nut każda oraz wklęsło-promieniowy pedał pedałowy o pojemności 32 nut.

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu: