Holybreak - Sacro Monte of Varese (Varese Santa Maria del monte)

Sacro Monte of Varese (Varese Santa Maria del monte)

Viale del Santuario 41, 21100 Varese Santa Maria del monte

Sanktuarium Pańskie

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

O sanktuarium:

Sacro Monte di Varese znajdujące się w Varese, w wiosce Santa Maria del Monte, składa się z czternastu kaplic poświęconych tajemnicom różańca, które prowadzą do sanktuarium Santa Maria del Monte, miejsca pielgrzymek od czasów starożytnych średniowiecza, która pełni funkcję XV kaplicy. Prace rozpoczęto w 1604 roku wzdłuż dwóch kilometrów szerokiej brukowanej ścieżki. Dzięki hojnym darowiznom budowa była znacznie szybsza niż w przypadku innych świętych gór i do 1623 roku ukończono trzynaście kaplic. Posągi i freski, które je zdobią, stanowią jako całość wysokie świadectwo XVII-wiecznej sztuki sakralnej na obszarze Mediolanu. Należy do grupy dziewięciu Świętych Gór Piemontu i Lombardii, wpisanych w 2003 roku przez UNESCO na listę światowego dziedzictwa ludzkości. Sacro Monte w Varese w pełni odzwierciedla ideę, zgodnie z którą Święta Góra musi być zlokalizowana w środowisku naturalnym o istotnym znaczeniu krajobrazowym, na wzgórzu, na którym istnieje wielowiekowa tradycja pielgrzymek i świadectw wiary. Orona (lub Monte di Velate), położona na terenie Parku Regionalnego Campo dei Fiori, wzdłuż którego zboczy brukowana droga o długości ponad dwóch kilometrów wije się do 14 kaplic, jest typowa dla przedalpejskiej części Varese, z dużymi lasami bukowymi, kasztany i orzechy laskowe. Wzgórze (już na wieki przed rozpoczęciem budowy Fabbrica del Santissimo Rosario w 1605 r.) było świadkiem znaczących przejawów wiary, których początki graniczą z legendą. Faktycznie uważa się, że w miejscu, gdzie znajduje się sanktuarium poświęcone Madonnie (punkt dojścia szlaku nabożnego), skromna kaplica zbudowana przez św. Ambrożego w podziękowaniu za zwycięstwo nad Aryjczykami istniała już w IV w. . Pewne jest istnienie w tym miejscu XI-wiecznego romańskiego sanktuarium (z którego zachowała się krypta), być może zbudowanego na wcześniejszej budowli wczesnośredniowiecznej; na zewnątrz był wyposażony w endonarteks, w którym przyjmowano wiernych, ponieważ już wtedy do sanktuarium na górze Orona przybywali ludzie z całego świata, z Mediolanu i kantonu Ticino. Wokół sanktuarium stopniowo skupiała się wioska, w której znajdowały się domy dla księży i pracujących tam świeckich oraz schroniska dla pielgrzymów. Sanktuarium, obecnie niewystarczające dla pielgrzymów, zostało niemal całkowicie przebudowane w 1472 roku według projektu architekta Bartolomeo Gadio, przyjmując układ trzech naw i trzech absyd, ułożonych w triconcho. Następną rozbudowę wiązało się z przedłużeniem nawy głównej w stronę wejścia.Już w drugiej połowie XV w. błogosławione Katarzyna da Pallanza i Giuliana da Busto Arsizio, późniejsze założycielki Zakonu Pustelników Ambrozjańskich, wycofały się do przylegająca do sanktuarium pustelnia, w której można prowadzić życie modlitewne; za ich przykładem poszli inni młodzi ludzie. W 1474 roku papież Sykstus IV zezwolił wspólnocie na budowę klasztoru, a 10 sierpnia 1476 roku zakonnice przyjęły welon. Już wkrótce po XV-wiecznej rekonstrukcji sanktuarium, wspieranej przez Gian Galeazzo Marię Sforzę, nastąpił duży napływ artystów z okolic Mediolanu, którzy zajmowali się tworzeniem aparatury dekoracyjnej. Wśród nich – jako przedstawicieli znakomitych warsztatów rzeźbiarskich, działających od drugiej połowy XV do pierwszej połowy XVI wieku na terenie Mediolanu – nie sposób nie wspomnieć mistrza z Trognano, autora drewnianych paneli zdobiących główną ołtarz oraz Andrea da Milano, autor wciąż znajdującej się w sanktuarium grupy rzeźb przedstawiającej Pokłon Trzech Króli. Inne dzieła i wyposażenie liturgiczne, należące dawniej do sanktuarium, zachowały się w Muzeum sanktuarium, zwanym także Muzeum Baroffio. Należy również pamiętać, że pod koniec XVI w. Ambrozjanie-Romici promowali budowę na obwodzie krużgankowym kilku kaplic poświęconych Męce Pańskiej, wypełnionych polichromowanymi posągami. W XVII wieku, równolegle z pracami nad Fabbrica del Santissimo Rosario, do sanktuarium powoływano artystów działających także w innych Górach Świętych, takich jak Giovanni Mauro della Rovere znany jako Fiammenghino (autor fresków w nawach bocznych ) i bracia Prestinari (prawdopodobni autorzy drewnianej grupy „Prezentowanie Jezusa w świątyni”). To właśnie jedna z pustelniczek klasztoru, siostra Maria Tecla Cid, wpadła na pomysł szlaku, który mógłby łatwo połączyć równinę Varese z sanktuarium i wioską na górze Santa Marii, oferując komfort przerw i możliwość medytacji nad tajemnicami różańcowymi. Wcześniej jedyny dostęp do Sanktuarium prowadził nieprzepuszczalną ścieżką, która do dziś łączy dzielnicę Velate z Sacro Monte i Campo dei Fiori, przechodząc przez miejsce Monte San Francesco w Pertica, które przez wieki było gospodarzem wieży rzymskiej, która była pierwszą i pierwszą obserwacją wówczas jedna z najstarszych wspólnot franciszkańskich. Pomysł spotkał się z entuzjastycznym poparciem i niestrudzonym wsparciem organizacyjnym ze strony ojca kapucyna Giovanniego Battisty Aguggiari, który zaangażował w przedsięwzięcie kilka szlacheckich rodzin mediolańskich i rozszerzył zbiórkę pieniędzy na wspólnoty wiernych w wielu miastach na dużym obszarze. W 1604 roku architekt Giuseppe Bernascone, znany jako „il Mancino”, został wezwany do zaprojektowania różnych kaplic i malowniczej trasy wzdłuż zboczy góry: był prawdziwym dyrektorem artystycznym stworzenia całego kompleksu dewocyjnego. Tak więc w 1604 r. rozpoczęła się Fabbrica del Ss. Rosario pod auspicjami kardynała Federigo Borromeo i jego delegata na świętą górę, arcykapłana Alessandro Mazenty. Należy w tym kontekście pamiętać, że odmawianie różańca zostało skodyfikowane w obecnej formie przez papieża Piusa V w 1569 r. i stało się popularne po bitwie pod Lepanto (1571 r.). Od tego czasu nastąpił ogromny rozwój jako zbiorowe wykonanie, także w obrzędach procesyjnych. Rozumiemy zatem, jak pożądane i pilne musiało się wydawać, aby liczne procesje do sanktuarium Santa Maria mogły odbywać się w teatralnej oprawie wspinaczki, charakteryzującej się rytmicznym następstwem modlitw z chwilami odpoczynku, podczas których można było medytować przed Najświętszym Sakramentem. W kaplicach tajemnice ukazane plastycznie i obrazowo. Budowa Sacro Monte w Varese była znacznie szybsza niż w innych Świętych Górach i trzynaście z czternastu planowanych kaplic zostało ukończonych do 1623 r. W 1698 r. ukończono prace w obecnym kształcie, łącznie z malowanymi posągami z terakoty i freskami, które ich zadaniem jest iluzoryczne rozszerzanie scen różnych Tajemnic. Tempo pracy w ciągu pierwszych dwudziestu lat Fabbrica del Ss. Rosario (które w tamtym czasie wydawało się cudowne) wynikało nie tylko z dostępności finansowej, ale także z niewątpliwych umiejętności organizacyjnych księdza Aguggiariego i innych „zastępców Fabbrica”: rekrutowano wielu różnych potrzebnych pracowników (murarzy, stolarzy, tynkarzy itp.) na podstawie ofert przetargowych wywieszonych na rynkach w Como, Lugano i Varese. Sacro Monte w Varese, ze względu na jakość artystów, którzy brali udział w jego powstaniu, stanowi bardzo ważne świadectwo kultury artystycznej rozwiniętej w Księstwie Mediolanu. Największy zapał do działalności w XVII wieku odnotowano oczywiście wokół kaplic Sacro Monte. Tutaj doceniono walory artystyczne Giuseppe Bernascone, zwanego „Leworęcznym”, przede wszystkim jego umiejętnością przedstawienia modlitwy różańcowej „w formie pomnika”, harmonijnie łączącej struktury architektoniczne i krajobraz. Ta jego „scenograficzna” postawa – dzięki której zaangażował się także w budowę Sacro Monte w Locarno – przejawia się w podwójnej dbałości o to, jak widz powinien z daleka postrzegać rozwój kaplic i łuków triumfalnych na trasie szeroką brukowaną ulicą i jak pielgrzym mógł cieszyć się z niektórych kaplic panoramą na równinę i jezioro Varese. To nie przypadek, że znajduje się tu kilka kaplic, wokół których biegnie portyk zachęcający do podziwiania otaczającego krajobrazu.

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu:

Sanktuarium Sacro Monte di Varese

0.66 km

Sanktuarium Santa Maria del Monte (Varese)

0.67 km